சலகம் அரச குடும்பம் - சூரியவம்ச கொல்லவார்கள் -2

 

சலகம் அரச குடும்பம் - 2:-

 சலகம் திம்மராஜூ (சலகம் திருமலைராயர்)

விஜயநகரத்தின் செழிப்பும், அச்சுததேவராயர் மரணமும்:-

பேரரசர் அச்சுததேவராயர்

1,  விஜயநகர சாம்ராஜ்ஜியத்தின் பேரரசர்களுள் மிகுந்த புகழ்பெற்ற மன்னர் கிருஷ்ணதேவராயர் நோய்வாய்ப்பட்டு இறைவனடி சேர்ந்த பின்னர், அவரது அரை சகோதரரும் நரச நாயக்கரின் இளைய புதல்வருமான அச்சுதராயர் அவர்கள் விஜயநகரப் பேரரசின் சிம்மாசனமேறி சிறப்பாக ஆட்சி நடத்திக்கொண்டிருந்தார் , திடீரென, அவர் நோய்வாய்ப்பட்டு துரதிஷ்டவசமாக மரணத்தை சந்தித்தார். 

இக்காலக்கட்டத்தில் விஜயநகரத்திற்கு வருகைப்புரிந்த ஒரு வெளிநாட்டுப் தூதர், அந்நகரத்தின் செழிப்பை தனது எழுத்துக்களின் மூலம் எடுத்துரைக்கிறார். அதன்படி, விஜயநகரத்தின் இறையாண்மை "எண்ணற்ற மக்களை ஆட்சி செய்தது, மேலும் பத்து லட்சம்  அல்லது அதற்கும் மேற்பட்ட போர் வீரர்களைக் கொண்ட வலிமைமிக்க ஒரு இராணுவத்தை கொண்டிருந்தது; ஆகவே, விஜயநகரப் பேரரசை சுற்றி இருந்த அனைத்து சிற்றரசர்களும், இளவரசர்களும் பேரரசருக்கு கட்டுப்பட்வர்களாக இருந்தனர். விஜயநகர பேரரசர் சொல்லமுடியாத அளவிளான செல்வத்தின் எஜமானராக இருந்தார். அவரது இராணுவம் ஏராளமான யானைகள் மற்றும் குதிரைப்படைகளைக் கொண்டிருந்தது; அவர் மூவாயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட யானைகளுக்கும், இந்த நாடு இதுவரை கண்டிராத சிறந்த குதிரைகள் முப்பது அல்லது நாற்பதாயிரம் எண்ணிக்கையில் அரேபியா மற்றும் பெர்சியாவிலிருந்து வாங்கிவரப்பட்டவைகளுக்கும் உரிமையாளராக திகழ்ந்தார்". கூடுதலாக, விஜயநகர பேரரசில் உள்ள ஆறுகள் தங்கத்தை உற்பத்தி செய்தன, அதே நேரத்தில் வைரங்கள் மற்றும் விலைமதிப்பற்ற ரத்தினக்கற்களும் அதன் சமவெளிகளில் காணப்பட்டன. பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பாரசீக தூதர் அப்துர் ரசாக் தனது நூல்களில் புகழ்ந்துரைக்கும்  போரரசும் இந்த விஜயநகர பேரரசே, அவர் தனது பார்வையில் விஜயநகரத்தைப் பற்றி சொல்லும்போது, ​​“ பெரிய, மக்கள் தொகை கொண்ட ஒரு நகரம் மிகுந்த வல்லமையும் ஆதிக்கமும் கொண்ட ஒரு பேரரசர், அப்பேரரசின் எல்லையானது குல்பர்காவின் ராஜ்ஜியங்களுக்கு அப்பால், வங்காளத்திலிருந்து மலபார் வரையிலாக 1,000 க்கும் மேற்பட்ட ராஜ்ஜியங்களை உள்ளடக்கியதாக இருந்தது" என அப்போதைய விஜயநகரப் பேரரசை பற்றி விவரிக்கிறார்.

வேங்கடாத்திரி ராயர் மன்னராக முடிசூடுதல்:-

அரசர் வேங்கடாத்திரி ராயர்

2,  லித்திக் பதிவுகளிலிருந்து கிடைக்கும் தகவல்களின் அடிப்படையில் கி.பி. 1541-1542 ஆண்டின் கடைசி தேதியில் அதாவது 1541 (சகவருடம் 1463) ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் அச்சுததேவராயர் இறந்துவிட்டார் என புலப்படுகிறது, அடுத்த ஆண்டு 1542 ஆம் ஆண்டின் நடுப்பகுதி தொடர்பான சதாசிவராயரின் சில கல்வெட்டுகளை ஆராயும்போது, விஜயநகர விட்டலசுவாமி கோவிலில், மன்னர் அச்சுதராயர் மற்றும் அவரது வாரிசான வேங்கடாத்திரி ராயரைப் (சிக்கராய உடையார்) பற்றி இரண்டு பதிவுகள் உள்ளன. அதாவது, அவரது மகன் குமார வேங்கடாத்ரி அல்லது சிக்கராய உடையார், விஜயநகரத்தில் பட்டாபிஷேகம் செய்யப்பட்டவர். பேரரசர் கிருஷ்ண தேவராயரின் மறைவுக்குப் பிறகு அவரது தந்தையான அச்சுதராயர் பேரரசராக முடிசூட்டப்பட்டார். சமகால சமஸ்கிருதக் நூலான வரதம்பிகா-பரிணயம் கூறுகையில், "இளவரசனின் குணத்தையும் வீீரத்தையும் முழுமையாக கண்டதன் அடிப்படையில்" வேங்கடாத்திரி ராயர் தனது தந்தையால் யுவராஜாவாக நியமிக்கப்பட்டார். காஞ்சிபுரத்தின் இரண்டு கல்வெட்டு பதிவுகள் தெற்கில் அச்சுதராயரின் வெற்றிகரமான படையெடுப்பை தொடங்கி மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மன்னர் அச்சுதராயர், அவரது ராணி வரதாதேவி-அம்மாள் மற்றும் இளவரசர் குமார வேங்கடாத்ரி ஆகியோருடன் காஞ்சிபுரம் நகருக்கு வருகைப்புரிந்ததை குறிப்பிடுகின்றன. வரதம்பிகாபரிணயத்தின் ஆசிரியரான திருமலம்பா, திருமலை வெங்கடேச கடவுளை கீழ்கண்டவாறு பிராத்திக்கிறார்,  "தனது ரட்சகர் அச்சுதராயரையும், அவரது ராணி வரதாம்பா மற்றும் இளவரசர் வேங்கடாத்திரியையும் பாதுகாத்து அருள வேண்டும்" என தனது நூலில் குறிப்பிடுகிறார். 

இவ்விடங்களில் எல்லாம் குறிப்பிடப்படும் இளவரசர் குமார வேங்கடாத்ரி அல்லது சின்ன வேங்கடாத்ரி, 1541ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் அவரது தந்தை அச்சுதராயருக்கு பின் ஆட்சிக்கு வந்தார். அவரது தாயின் பெயர் வரதாதேவி (வரதாம்பாள் அல்லது வரதம்பிகா) ; வேங்கடாத்திரி ராயரின் வயது பற்றி துள்ளியமாக தெரிந்துக்கொள்ள சான்றுகள் இல்லை, இருப்பினும் அவர் அரியணை போது பால பருவத்தவராக இருந்தார் என அறுதியிட்டு கூற முடியும், ஏனெனில் அவரது தாய்மாமனும் மறைந்த மன்னரின் மைத்துனருமான, சலகம் திம்ம ராஜூ, பாலகன் வேங்கடாத்திரியின் காப்பாளராக இருந்து பேரரசை வழிநடத்தினார் என்பதன் மூலமும் அச்சுதராயரின் வாரிசு ஒரு குழந்தை என்று காஸ்பர் கொரியா என்ற அறிஞர் கூறுவதன் மூலம் அது புலனாகிறது.  சலகம் திம்மராஜூவை பற்றி குறிப்பிடும் போது அவர் மிகவும் வஞ்சககுணமும் எதிர்மறை அறிவையும் கொண்டிருந்தார், சில சமயங்களில் முற்றிலும் பொறுப்பற்றவராகவும் நடந்துக்கொண்டார்.

சலகம் திம்மராஜூ - ஆரவீட்டி ராமராயர் மோதல்:-

சின்னாதேவி - கிருஷ்ணதேவராயர் - திருமலாதேவி

3,  இளைய மன்னரின் முடிசூட்டு விழாவின் ஆரம்பத்தில், சடங்குகள் மேற்கொள்ளும் வேலையில் அசாதாரணமான ஒரு நிகழ்வு நடந்ததாக என்று தோன்றுகிறது. விஜயநகரின் தலைவர்கள், மற்றும் குறிப்பாக கிருஷ்ணதேவராயரின் இரண்டு அரசிகளான, சின்னாதேவி மற்றும் திருமலாதேவி, ஆகியோர் விஜயநகர பேரரசின் மிதான தங்களது இறையாண்மையை எந்தவொரு இடத்திலிருந்தும் விட்டுக்கொடுக்க விரும்பவில்லை. எனவே தங்களது மருமகன்களும், அரசகுடும்பத்துடன் நெருங்கிய உறவைக் கொண்டவர்களுமான ராம ராயர் மற்றும் அவரது இளைய சகோதரர் திருமலை ராயர் ஆகியோரை அரசாங்க விவகாரங்களுக்குப் பொறுப்பான அமைச்சர்களாக நியமிக்க வேண்டும் என அவர்கள் தீர்மானித்தனர். ஆனால் அரசவையின் பொருளாளராக இருந்த சலகம் திம்மராஜூ அரசாங்கத்தையும், ஆட்சியதிகாரத்தையும் பிளவுபடுத்தம், இந்த திட்டத்தை கடுமையாக எதிர்த்தார். அதன் விளைவாக அரசகுடும்பங்களுக்குள் இரண்டு கட்சிகள் உருவாகின. ஆனால் பேரரசின் காப்பாளரான சலகம் திம்மையா, உச்சபட்ச அதிகாரத்தை வைத்திருந்ததால், ஆரவீட்டு சகோதரர்களையும் மற்றும் அவரது சொந்த திட்டங்களை நிறைவேற்றவிடாமல் கடுமையாக எதிர்த்தவர்களையும் சிறையில் அடைக்க முடிவெடுத்தார். எப்படியோ, அவரது திட்டங்களை பற்றி ஆரவீட்டி சகோதரர்கள் அறிந்தவுடன், விஜயநகரத்திலிருந்து, தனது ஆதரவு தலைவர்களுடன் தப்பி ஓடிவிட்டனர். ராமராயர் உடன் சென்ற சில தலைவர்கள் தங்களின் சொந்த மாகாணங்களை விஜயநகர அரசில் இருந்து தாங்களாகவே சுதந்திரம் பிரகடனம் செய்துக்கொண்டனர், "ஸ்வரமேலகலாநிதி (Swaramelakalanidhi)" என்னும் நூலின்படி, ராம ராயரும் அவரது இரண்டு சகோதரர்களும் கூட்டிக்கு தப்பிச் சென்றனர் எனவும், "வசுசரித்ரா (Vasucharitra)" மற்றும் "அன்னல்ஸ் ஆஃப் ஹண்டே அனந்தபுரம் (Annals of Hande Ananthapuram)" ஆகிய பதிவுகள் அவர்கள் பெனுகொண்டாவுக்கு, சென்றதாகவும் தெரிவிக்கின்றன.

ராமராயருக்கு பெம்மசானி நாயக்கர்கள் கொடுத்த அடைக்கலம்:-

கண்டிக்கோட்டை சின்ன திம்ம நாயுடு

4,  சலகம் திம்மையாவிடம் இருந்து தப்பி ராமராயர் தனது சகோதரர்கள் மற்றும் ஆதரவாளர்ளுடன் கூட்டிக்கு தப்பி செல்லும் வழியில் கண்டிக்கோட்டைக்கு சென்று அதன் மன்னர் சின்ன திம்ம நாயுடுவை சந்தித்து தங்களுக்கு அடைக்கலம் கொடுக்கும்படி கோரிக்கைவைத்தார். மன்னர் சின்ன திம்ம நாயுடுவும் ராமராயரின் கோரிக்கையை ஏற்று, மகிழ்ச்சியுடன் அவர்களை வரவேற்று உபசரித்தார். ராமராயர் கண்டிக்கோட்டையில் தஞ்சமடைந்திருப்பதை எப்படியோ அறிந்துக்கொண்ட சலகம் திம்மராஜூ விஜயநகரத்தின் கீழ் சிற்றரசராக இருந்த கண்டிக்கோட்டையின் சின்ன திம்மநாயுடுவிடம் ராமராயரையும் அவரது கூட்டாளிகளையும் தன்னிடம் ஒப்படைக்குமாறு உத்தவிட்டு ஓலை அறிக்கை ஒன்றை அனுப்பினார். பேரரசின் உத்தரவை மீறினால் கடும்விளைவுகளை சந்திக்க நேரிடும் என்பதைக் கூட பொறுப்படுத்தாமல் தன்னை நம்பி வந்தவர்களை காக்கும் நோக்கில் பேரரசின் உத்தரவை ஏற்க மறுத்துவிட்டார். நிலைமை சுதாரித்துக்கொண்ட ராமராயர் தன்னால் கண்டிக்கோட்டைக்கு எவ்வித பாதிப்பும் ஏற்பட்டுவிடக்கூடாது என நினைத்து சின்ன திம்மநாயுடுவுக்கு தனது நன்றியை செலுத்திவிட்டு தனது கூட்டாளிகளுடன் கண்டிக்கோட்டையை விட்டு புறப்பட்டார்.   

ராமராயரின் நோக்கமும், வேங்கடாத்திரி ராயரின் பண்புகளும்:-

ஆரவீட்டி ராமராயர்

ராமராயரும் அவருடன் வந்த தலைவர்கள் மற்றும் பிரபுக்களும் தங்களது நோக்கத்தில் தெளிவாக இருந்தனர். அவர்கள் பேரரசின் காப்பாளரான சலகம் திம்மையாவுக்கு எதிராக கிளர்ந்தெழுந்தார்களே தவிர, இளம் பேரரசரர் வேங்கடாத்திரிக்கு எதிராக அல்ல என்பது தெளிவாகிறது. ஏனெனில் சமகால கல்வெட்டுகள் மற்றும் மானியக் கல்வெட்டுகள் பின்வருமாறு வேங்கடாத்திரி ராயரின் குணத்தைக் குறித்து மிகவும் புகழ்ந்துரைக்கின்றன. அவரது அரியணை வாரிசான சதாசிவராயரின் மானிய சாசனத்தில், இளம்மன்னர் வேங்கடாத்திரி ராயரை பற்றி குறிப்பிடும் போது

"மன்னர் வேங்கடாத்திரி ஞானத்தின் கருவூலம் என்றும்; பிறகு அவர் 'ஒரு கற்றலின் உறைவிடம்" என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்.

 '1561 தேதியிட்ட மற்றொரு மானியக் கல்வெட்டில்; அதே போன்று அவர் 'வீரப்புகழ் பெற்றவர்' என்று குறிப்பிடப்படுகிறார்; சதாசிவராயரின் கிருஷ்ணபுரம் செப்பேடுகளில் அவர் மலர் கணையை கொண்ட காமனைப் போன்ற பேரரழகை உடையவர் என்றும், 'அவர் தன் ராஜ்ஜியத்தை நன்றாக ஆட்சி செய்வதாகவும் கூறுகிறது. மேலும், ஒரு செப்பேட்டு சாசனத்தில் விஜயநகரத்தை அவர் 'மகிமையுடன் ஆட்சி செய்தார்' என்று கூறப்படுகிறது, இது ஒரு மிகைப்படுத்தப்பட்ட பெருமை போல் தோன்றுகிறது, ஒரு பேரரசின் இளவரசர் இவ்வளவு இளம் வயதில் இறந்துவிட்டார் என்று கூறும்போது. அவர் இறந்த நேரத்தில் அவரது குடிமக்களின் வருத்தத்திலிருந்து பார்த்தால் இவைகள் சோகத்தின் வெளிப்பாடாக எழுந்த புகழ் துதியே என முடிவு செய்யலாம். 1545 ஆம் ஆண்டின் சதாசிவராயரின் மானியக் கல்வெட்டில், வேங்கடாத்திரி ராயர் ' விஜயநகர, மக்களின் துரதிர்ஷ்டம் காரணமாக அவர் விரைவில் இறந்தார் எனக் கூறப்படுகிறது.

சலகம் திம்மையா நிகழ்த்திய படுகொலைகள்:-

ராஜமாதா வரதாம்பாள்

5,  இதற்கிடையில், சலகம் திம்மராஜூ பேரரசை மிகவும் கொடுங்கோன்மையுடன் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்தார், அரச கருவூலத்தில் இருந்து பெரிய அளவிலான செல்வங்களை முட்டாள்தனமாக செலவழித்தார், அவரது குடிமக்கள் அவரை இனி நிற்க முடியாது. பின்னர் ராஜமாதா வரதாதேவியார், பிஜாப்பூரைச் சேர்ந்த பாமனி சுல்தானான இப்ராஹிம் ஆதில் ஷாவிடம், தன்னை காப்பதற்கும், தன் மகனுக்காக விஜயநகர ராஜ்ஜியத்தை மீீீட்டுத்தரவும் வேண்டி ஆதரவு கோரினார். இந்த உதவிக்கு ஈடாக அவருக்கு ஏராளமான செல்வங்களை அளிப்பதாக உறுதியளித்தார். அரசியாரின் கோரிக்கையை ஏற்று சுல்தான் விஜயநகரத்திற்கு புறப்பட்டார்; ஆனால் வழியின் இடையிலேயே அவரை சலகம் திம்மையாவின் தூதர்கள் சந்தித்து, அவரை பின்வாங்கச் செய்து அதற்கு விலையாக பகட்டான பரிசுகளை வழங்கினர். திட்டம் தோல்வியடைந்ததால் ராணியம்மா தனது சுயநலமிக்க அண்ணின் கைகளில் தனியாக சிக்கிக்கொண்டார், அநேகமாக இந்நேரத்தில் தான் சலகம் திம்மையா செய்த மிகக் கொடுரமான குற்றம் நடந்தேறியது.

6,  வேங்கடாத்திரி ராயரின் ஆட்சி மிக நீண்ட காலம் நீடிக்கவில்லை என்பது அசல் சான்றுகள் மூலம் தெளிவாகிறது: அவர் விரைவில் இறந்தார் ', அவர் சிறிது காலத்திற்குள் இறந்தார், விரைவாக இந்திரன் நகரத்திற்குச் சென்றார் ', அவர் "நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே இந்திரனின் சொர்க லோகம் புகுந்தார்" போன்ற சொற்தொடர்கள் அவரது மறைவை குறிக்க கல்வெட்டுகளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அவரது இறப்பின் சரியான தேதி அறியப்படவில்லை; ஆனால் 1542 ஜூலையில் இருந்து சதாசிவ ராயரின் கல்வெட்டு இருப்பதால், வேங்கடத்திரியின் ஆட்சி அரை வருடத்திற்கும் மேலாக நீடித்தது என்று நாம் கருத முடியாது. துரதிர்ஷ்டவசமான இளம் அரசர் சந்தித்த மரணம் குறித்து, அறிஞர் கொரியாவின் அறிக்கை முழு விவரங்களையும் தருகிறது: சலகம் திம்மையா, தனது நிலையை வலுப்படுத்திக் கொள்ளவும், தனது அரச மருமகனுக்கு ஆதரவாக ஏற்பட இருந்த உள்நாட்டு அல்லது வெளிநாட்டு யுத்தத்தின் ஆபத்தை தவிர்க்கவும், தனது தம்பி சலகம் சின்ன திம்மராஜூ மற்றும் அவரது உறவினர்களுடன் சேர்ந்து வேங்கடாத்திரியை படுகொலை செய்தார் என்கிறார். சலகம் திம்மையாவின் நோக்கம் மிகவும் தெளிவாக இருந்தது: அது அரச குடும்பத்தை முழுவதுமாக அழிப்பது, அதற்காக தனது சொந்த உறவினர்களையும் அவர் விட்டுவைக்க எண்ணவில்லை: அவ்வாறு பாதிக்கப்பட்டவர்களில் ஒருவர் சதாசிவராயரின் தந்தை மற்றும் வேங்கடாத்திரியின் மாமாவுமான ரங்கராயர் ஆவார். கொலை செய்யப்படவேண்டியவர்கள் பட்டியலில் சதாசிவராயரின் பெயரும் இருந்தது என்பதில் சந்தேகமில்லை, ஆனால் அவர் அதிர்ஷ்டவசமாக இரத்த தாகம் கொண்ட சலகம் திம்மராஜூவின் சூழ்ச்சிகளில் இருந்து தப்பினார். இளம் மன்னர் வேங்கடாத்திரி தனது தாய்மாமனால் கழுத்தை நெரித்து கொலை செய்யப்பட்டதாகவும் கூறப்படுகிறது. மார்க்கபூரில் உள்ள சென்னகேசவ சுவாமி கோயிலின் கருட மண்டபத்தில் உள்ள சேதமடைந்த கல்வெட்டு கூட இந்த குடும்ப குற்றத்தை சலகம் பெத்த திம்மராஜூ செய்ததைக் குறிப்பிடும் வகையில் "அவரது அரசருக்கு எதிராக பாவம் செய்தவர்" எனக் கூறி இந்நிகழ்வை பதிவு செய்கிறது.

சலகம் திம்மராஜூவின் (பெத்த திருமலை) கொடுங்கோன்மை:-

இப்ராஹிம் ஆதில் ஷா

7,  தனக்கு எதிராக எந்த போட்டியாளர்களும் இல்லை என்ற நிலையடைந்த அத்தருணத்தில் விஜயநகர அரியணையை கைப்பற்றினார் சலகம் பெத்த திம்மராஜூ; வேங்கடாத்திரியின் மரணம் அரசவையினரையும், மக்களையும் மிகவும் வருத்தியிருந்தாலும், சலகம் பெத்த திம்மையா அரச குடும்பத்தில் உறுப்பினராக இருந்ததால் அவரை எதிர்த்து அமைச்சர்களாலும், அரசின் முக்கிய தலைவர்களாலும் கேள்வி எழுப்ப முடியவில்லை. ஆனால் விரைவில் அவரது கொடுங்கோன்மை மற்றும் அடக்குமுறையைத் தாங்க முடியாமல், அவர்கள் அதிருப்தி அடைந்து, அவருக்கு எதிராக சதித்திட்டம் தீட்ட துவங்கினார்கள். தனது குடிமக்களின் உணர்வுகளை மிகவும் வேதனைக்குள்ளாக்கிய கொடுமைகளில் ஒன்று கொரியாவால் விவரிக்கப்படுகிறது: சலகம் திம்மையா, தனக்கு கீழுள்ள குறுந்தலைவர்களின் செல்வாக்கால் எங்கே தனது அரியணை பறிபோகி விடுமோ என்ற அச்சத்தில் , அவர்களை விஜயநகர அரசவைக்கு வரவழைத்து, அவர்கள் தலைநகரத்தை அடைந்தவுடனேயே அவர்களை வஞ்சகமாக கைது செய்து, அவர்களின் கண்களை குருடாக்கினார். முதலில் வந்தவர்களில் சிலர் மட்டுமே பிடிபட்டனர்; மீதமுள்ளவர்கள் தங்களின் இருப்பித்திற்கு மிகுந்த கோபத்தில் திரும்பிச் சென்றனர், தாங்கமுடியாத கொடுங்கோன்மைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைப்பதற்காக அண்டை நாடுகளுடன் சேர்ந்து அவர்கள் சதி செய்யத் தொடங்கினர். அதன்படி பல அண்டை நாட்டு அரசர்களை சந்தித்து உதவி கோரினர். பிஜாப்பூரைச் சேர்ந்த இப்ராஹிம் ஆதில் ஷாவும் இவர்கள் உதவி கோரியவர்களில் ஒருவர். சலகம் திம்மாவை பதவி நீக்கம் செய்யுமாறு அவர்கள் அவரை வற்புறுத்தினர், சலகம் திம்மராஜூவிடமிருந்து நாட்டை விடுவித்துக் கொடுத்தால் அவருக்கு விஜயநகர பேரரசின் மகுடத்தையே வழங்குவதாகவும் அவர்கள் வாக்களித்தனர். ஆனால் சலகம் திம்மையா, தனது எதிர்ப்பாளர்களின் திட்டங்களை ஒற்றர்களின் மூலம் முன்கூட்டியே அறிந்திருந்ததால், தனது தூதர்களின் மூலம் ஆறு லட்சம் ஹன்கள் மற்றும் பல விலைமதிப்பற்ற பரிசுகளுடன் பிஜாப்பூர் சுல்தானுக்கு அனுப்பி வைத்தார், அவரின் உதவிக்கு கைமாறாக சுல்தானின் படைகள் தனக்கு ஆதரவாக விஜயநகரம் வந்து தங்க வேண்டும் என அவரைக் கேட்டுக்கொண்டார், மேலும் அவரது அதிகாரத்தை ஒப்புக் கொள்வதற்கும், பணம் செலுத்துவதற்கும் உறுதியளித்தார் சலகம் திம்மையா மேலும் சுல்தான் படைகள் அணிவகுத்து விஜயநகரத்தை வந்தடைய எடுத்துக்கொள்ளும் ஒவ்வொரு நாளுக்கும் மூன்று லட்சம் பணம் பரிசளிப்பதாக வாக்களித்தார்: இப்ராஹிம் ஆதில் ஷா, இந்த வாய்ப்பால் கவரப்பட்டு, தனது தளபதி ஆசாத் கானின் ஆலோசனையின் பேரில், தனது பிஜாப்பூர் தலைநகரை விட்டு வெளியேறி, எவ்வித எதிர்ப்பின்றி விஜயநகரத்திற்கு தனது படைகளுடன் வந்தடைந்தார்: சலகம் திம்மராஜூவே சுல்தானை வரவேற்று நகரத்திற்கு அழைத்துச் சென்று அரச சிம்மாசனத்தில் அமரவைத்து சுல்தானை மகிழ்விக்கும்படி தனது வேலையாட்களுக்கு சலகம் திம்மா கட்டளையிட்டார்.

பெணுகொண்டா கோட்டை

இதன்விளைவாக ஏழு நாட்களிலேயே. கலகத்தில் ஈடுபட்ட சில குறுந்தலைவர்கள் திம்மையாவின் இறையாண்மை ஒப்புக் கொண்டு சரணடைந்தனர். இந்நிகழ்வுகளுக்கு பின் வெளிப்படையாகவே சலகம் திம்மையாவின் நெருங்கிய நண்பராக இப்ராஹிம் ஆதில் ஷா மாறினார். இருந்தாலும், விஜயநகர ராஜ்ஜியத்தின் பெரும்பான்மையான மூத்த தலைவர்கள், ராம ராயர், திருமலை ராயர் மற்றும் வெங்கடாத்ரி ஆகிய மூன்று சகோதரர்களுடன் சேர்ந்து விஜயநகரப் பேரரசை சலகம் திம்மாவிடம் இருந்து காக்க முயன்றனர். இந்த மூன்று ஆரவீட்டி சகோதரர்களும், விஜயநகர தலைநகரிலிருந்து தப்பி ஓடிய நாளிலிருந்து, பெனுகொண்டா, அதவானி (அதானி), கூட்டி, கண்டிக்கோட்டை மற்றும் கண்டனவோலு (கர்னூல்) கோட்டைகளை வரிசையாக கைப்பற்றிக்கொண்டு வந்தனர். இத்தகைய நடவடிக்கைகளின் மூலம் நாளுக்கு நாள் தங்களின் இராணுவத்தை பலப்படுத்திக்கொண்டு வந்தனர். இப்போது ராம ராயர் மற்றும் அவரது கூட்டமைப்பின் பிரபுக்கள் ஆகியோர் சலகம் திம்மாவுக்கு கடிதங்களை அனுப்பினர், அவர்கள் தங்களின் கிளர்ச்சிக்கு நேர்மையான வருத்தத்தை வெளிப்படுத்தினர் மற்றும் அவர்களின் எதிர்கால விசுவாசத்தை உறுதிப்படுத்தினர். ஆனால், பேரரசின் தலைநகரில் தற்போது அரச விருந்தினர்களாக வந்துள்ள சுல்தான்கள் மிகவும் ஆபத்தான எதிரிகள் என்பதால், அவர்கள் நாட்டில் தங்கியிருப்பது தீய விளைவுகளைத் தவிர வேறொன்றையும் ஏற்படுத்தாது என்பதால், பிஜாப்பூர் சுல்தானை மீண்டும் அவரது  சொந்த ராஜ்ஜியத்திற்கு திரும்பிச் செல்ல கட்டளையிடுமாறு அவர்கள் திம்மையாவிடம் வேண்டுகோள் விடுத்தனர். கிளர்ச்சியாளர்கள் அடிப்பணிந்த பின்னர், சுல்தானின் தேவை இல்லை என உணர்ந்த சலகம் திம்மையா, சுல்தானின் இராணுவத்தை ஐம்பது லட்சம் ஹன்களைப் பெற்றுக்கொண்டு பிஜாப்பூர் திரும்புமாறு கேட்டுக்கொண்டார், முன்பு கூறிய நிபந்தனைகளுக்கு ஏற்ப. மேலும், சுல்தானுக்கு பல அற்புதமான பரிசுகளும் வழங்கப்பட்டன, அவற்றுள் பன்னிரண்டு சிறந்த யானைகளும் சில அழகான குதிரைகளும் வழங்கப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. பரிசுகளை பெற்றுக்கொண்டு பிஜாப்பூர் நோக்கி  சுல்தானும் அவரது படைகளும், பயணிக்கத்தொடங்கி, சலகத்தை கொலை செய்வதற்காகவும், அவரது உறவினர்களின் கொலைக்கு பழிவாங்குவதற்காகவும் ராம ராயரும் அவருடைய கூட்டாளிகளும் விஜயநகரத்தை நோக்கி படையெடுத்து செல்லும் வரையிலும் இப்ராஹிம் ஆதில் ஷா பிஜாப்பூர் ராஜ்ஜியத்தை சென்றடையவே இல்லை.

சலகம் திம்மையா - ராமராயர் இடையிலானப் போர்:-

 

Wars of the Rajas of Ananthapuram

ITIHAS, Journal of the The Andhra Pradesh State Archives
Volume - 33, Page - 185

9,  விஜயநகர துருப்புக்களிடையே ராம ராயர் மறைமுகமாக செய்த பேச்சுவார்த்தைகள் அவருக்கு விஜயநகரத்தை வெல்லும் வாயில்களைத் எளிமையாக திறந்துவிட்டது என்று கருதப்படுகிறது. ஆனால் தெலுங்கு நூலான "நரசபு பாலியமு (Narasabupaliyamu)" கூறுகையில், வீரம் மிக்க தளபதி (ராமராயர்) போரை நடத்தி துரோகி சலகம் திம்மராஜூவை அழித்தார் என்கிறது; "ராமராஜ்ஜியமு (Ramarajiyamu)"என்னும் நூலில் ராமராயர் சலகத்தின் படைகளை தோற்கடித்ததாக வாசிக்கிறோம்; மற்றும் "ஸ்வரமேகலாநிதி" என்னும் நூல் ராமராயர் துரோகிகளை தோற்கடித்து ராஜ்ஜியத்தை வென்றார் என்று கூறுகிறது; ராமராயர் மற்றும் அவரது தம்பி திருமலைராயன், சோனலபுரத்தைச் சேர்ந்த ஹண்டே ஹனுமப்ப நாயுடுவுடன் சேர்ந்து சலகம் படைகளின் மீது தாக்குதல் நடத்தியதாகவும், மேலும் கண்டனவொலு (கர்னூல்) மற்றும் கட்வால் ஆகிய இடங்களில் இருந்து வந்த கூடுதல் படைகளும் அவர்களுக்கு உதவியதாகவும் "அன்னல்ஸ் ஆஃப் ஹண்டே அனந்தபுரம்" பதிவு செய்கிறது. எவ்வாறாக இருப்பினும் துங்கபத்திரை நதிக்கரையில் நடைப்பெற்ற இப்போர் நீண்ட நாட்கள் நீடிக்கவில்லை. ராமராயர் சலகம் திம்மையாவின் விஜயநகர அதிகாரிகளுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி அவர்களுக்கு பெரும் தொகையும் கையூட்டாக கொடுத்ததை "அன்னல்ஸ் ஆப் அனந்தபுரம்" குறிப்பிடவில்லை; ஆனால்  " இந்த 'கொல்லவான்' மிகப்பெரிய செல்வந்தராய் இருப்பதால் இராஜ்ஜியத்தை பறித்துக்ககொண்டார், கொடுங்கோல் ஆட்சிப்புரியும் இவருக்காக சண்டையிட்டால் நமக்கு எந்த புண்ணியமும் இல்லை" என்று அவர்கள் கூறியதிலிருந்தும் இந்த அனுமானம் பெறப்பட்டிருக்கலாம். போரை இடையிலேயே நிறுத்திவிட்டு ராமராயரிடம் சரணடைந்த விஜயநகரப் படை அதிகாரிகளின் இச்செயல், ராமராயர் போருக்கு முன் அதிகாரிகளை சந்தித்து அவர்களுக்கு கையூட்டு வழங்கியதன் விளைவாகக் கூட இருக்கலாம் என்றும். மேலும், இத்தகைய ராஜதந்திர நடவடிக்கைகளால் தான் ராம ராயர் விஜயநகரப் பேரரசின் அதிபதியாக ஆனார் எனவும் ஃபெரிஷ்டா (முகமது காசிம் ஹிந்து ஷா) தனது நூலில் தெரிவிக்கிறார். ஒருவேலை ராமராயர் தலைமையிலான கூட்டமைப்பின் எளிமையான வெற்றியும் இச்சந்தேகங்களுக்கு காரணமாக இருக்கலாம். 

போரில் ராமராயர் வெற்றிப்பெற்ற பின்னரும் கூட சலகம் திம்மையாவும் அவரது உறவினர்களும் விஜயநகரத்தை விட்டு வெளியேறவில்லை, ஏனெனில் மீண்டும் ஒரு போரை எதிர்பார்த்து தங்களின் உரிமைகளைப் மீட்டு எடுப்பதற்காக அவர்கள் காத்துக்கொண்டிருந்தனர். இருப்பினும் ராம ராயர் வித்யாநகரத்தை (விஜயநகரம்) வந்தடைந்தும் சலகம் திம்மையா மற்றும் சலகம் குடும்பத்தை முழுவதுமாக கட்டுப்படுத்தி அடக்கனார் என மார்க்கபூர் கல்வெட்டு நமக்குத் தெரிவிக்கின்றது.

சலகம் திம்மராஜூவின் மரணம்:-

ஃபெரிஷ்டா  ( முகமது காசிம் ஹிந்து ஷா)

10,  வசுசரித்திரம் மற்றும் நரசபுபாலியமு ஆகிய நூல்கள் முறையே ராமராயர் சலகம் திம்மையாவை கொன்றார் அல்லது 'துரோகி சலகம் திம்மையாவை அழித்தார்' என்று கூறுகின்றன . அதையே மிர்சா இப்ராஹிம் ஜாபிரியும் பதிவு செய்துள்ளார். இறுதியாக, அவர் சண்டையில் கொல்லப்பட்டார் என்று அன்னல்ஸ் பதிவுசெய்கிறது. ஆனால் பண்டைய வரலாற்றாசிரியரான ஃபெரிஷ்டா (முகமது காசிம் ஹிந்து ஷா), இவைகளுக்கு மாறுபட்ட நிகழ்வுகளை தனது குறிப்புகளில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறார்: "பெத்த திம்மராஜூ, அவரின் தளபதிகளாலேயே காட்டிக்கொடுக்கப்பட்டார். இதனால் ஏற்பட்ட விரக்தியில் பெத்த திம்மராஜூ மனநிலைபாதிக்கப்பட்டார். தனது எதிரிக்கு எந்த லாபமும் கிடைக்கக்கூடாது என்ற நோக்கில் தனது பராமரிப்பில் இருந்த யானை மற்றும் குதிரைகளின் கண்களை குருடாக்கிவிட்டு அவைகளின் வால்களை நறுக்கிவிட்டார். மேலும், பல காலங்களாக சேகரிக்கப்பட்ட வைர வைடூரியங்கள், முத்துக்கள் மற்றும் பிற விலைமதிப்பற்ற ரத்தினகற்களையும் , கனமான பாறைகளுக்கு இடையில் வைத்து தூள் தூளாக நசுக்கி, அவற்றை தரையில் சிதறடித்தார். பின்னர் அவர் தனது உறைவாளை அரண்மனை தூணில் சொருகச் செய்து ஓடிவந்து வாளின் கூரிய முனையில் பாய்ந்தார், வாள் அவரது மார்பகத்தை துளைத்து, அவரது முதுகின் வழியாக வெளியே வந்தது"; இந்நிகழ்வு திம்மையாவின் இருப்புக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்ததோடு, ராமராயரின் முழுமையான வெற்றியையும் உறுதி செய்தது" . ஃபெரிஸ்டாவின் இக்கருத்தையே அவருக்கு முன் வாழ்ந்த போர்ச்சுகீசிய பயணி காஸ்பர் கொரியா (1492-1563) என்பவரும் பதிவு செய்துள்ளார், அத்தோடு சலகம் திம்மராஜூ தான் இறப்பதற்கு முன் விஜயநகரத்தின் பேரரசராகவே இறக்க விரும்பியதையும் கொரியா தனது பதிவுகளில் தெரிவிக்கிறார்.

விஜயநகரப்பேரரசை ராமராயர் கைப்பற்றுதல்:-

11,  கிருஷ்ணதேவராயரின் ராணிகள் இந்த மகிழ்ச்சியான நிகழ்வுகளைக் கேள்விப்பட்ட பின்னர், விஜய​​நகரத்தை தனது மருமகன்களான ராமராயர் மற்றும் திருமலைராயரிடம் ஒப்படைக்கும்படி பிரபுக்களுக்கு கட்டளையிட்டனர், அதன்படி அவர்களின் உத்தரவு நிறைவேற்றப்பட்டது. இதன்காரணமாக விஜயநகர பேரரசின் ஆட்சிப் பொறுப்பை ஆரவீட்டு ராம ராயர் பெற்றார்.

விஜயநகர நாட்டின் ரட்சகராக. "அவர் கர்நாடக (விஜயநகர) பேரரசை அழிவிலிருந்து காப்பாற்றினார், சலகம் திம்மையாவை எதிர்த்துப் போரிட்டு அழித்தார்", என கவிஞர் பட்டு மூர்த்தி தனது நரசபுபாலியமு நூலில் பாடுகிறார். கொடுங்கோலராக பார்க்கப்பட்ட சலகம் திம்மாவின் மீதான இந்த வெற்றியின் காரணமாக, "கர்நாடக இராஜ்ஜியத்தின் பாதுகாவலர்" அல்லது "கர்நாடக ராஜ்ஜியத்தின் அதிர்ஷ்டத்தை பாதுகாப்பவர்" என்று ராமராயர் அழைக்கப்பட்டார். 

சதாசிவராயர் மீட்கப்பட்டு ராமராயரால் முடிசூட்டப்படுதல்:-

துளுவ வம்சத்தின் கொடிவழிகள்

12,  முந்தைய அத்தியாயத்தின் முடிவில் பதிவு செய்யப்பட்ட நிகழ்வுகள் நாட்டைக் காப்பாற்ற ராம ராயர் எடுத்த ஆரம்ப நடவடிக்கைகளாக மட்டுமே கருதப்படுகின்றன. சலகம் திம்மராஜூவால் அரச குடும்பத்தில் ஏற்பட்ட ரத்தக்களரியில் அச்சுதராயரின் மகனான வேங்கடாத்திரி முதன்மையாக பலியாகி இருந்தாலும், இறையருளால் சதாசிவராயர்  அந்திகழ்வில் இருந்து தப்பியிருந்தார், . எனவே ராம ராயரின் முதல் வேலையாக, சலகம் திம்மாவைத் தோற்கடித்த பிறகு, துளுவ வம்சத்தின் இந்த கடைசி வாரிசை, அவரது முன்னோர்களின் புகழ்பெற்ற விஜயநகர சிம்மாசனத்தில் மன்னராக அமரவைத்தலாகும். அதன்படி அவர் ஒரு சிறிய கோட்டையில் மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த இளவரசர் சதாசிவராயரை மீட்பதற்காக விஜயநகரத்திலிருந்து தனது இராணுவத்தின் தலைமையில், கையில் வாளுடன் அணிவகுத்துச் சென்றார்.

காஸ்பர் கொரியா

13,  விஜயநகர சக்கரவர்த்தியாக பட்டாபிஷேகம் செய்ய ராமராயரால் அழைத்துவரவிருந்த துரதிர்ஷ்டவசமான இளவரசன், அச்சுததேவராயரின் செந்த தம்பியான ரங்க ராயருக்கும் அவரது அரசி திம்மாம்பாளுக்கும் பிறந்த மகன் ஆவார். பட்கல் என்னும் ஊரில் உள்ள சில கல்வெட்டுகளின் படி , ரங்கராயர், ஈஸ்வர நாயக்கரின் பேரனும்- நரச நாயக்கரின் மகன் மற்றும் கிருஷ்ண தேவராயரின் சகோதரரும் ஆவார், ஆனால் வேறு தாயால். துளுவ வம்சத்தின் நிறுவனரான நரச நாயக்கர் மூன்று மனைவிகளை மணந்தார்: அவரது ராணியாக இருந்தவர் திப்பாஜிதேவி; கிருஷ்ண தேவராயரின் தாயார் நாகலாதேவி; மற்றும் அச்சுதராயர் மற்றும் ரங்கராயரின் தாயார் ஒப்பாம்பிகா, இவரே சதாசிவராயரின் பாட்டியும் ஆவார். முன்பே கூறியுள்ளபடி, அவரது தந்தை ரங்கா, சலகம் திம்மையாவின் கொடுங்கோன்மைக்கு பலியானவர்களில் ஒருவராக இருந்திருக்கக்கூடும். இந்நிகழ்வின் போது சதாசிவராயரின் வயதை ஆராய முற்பட்டால், "ஸ்வரமேலகலாநிதி"யின் ஆசிரியர் குறிப்பு ஒன்றை நமக்கு தருகிறார் அது "சதாசிவராயர் உதவியற்று இருந்தார்" என்பது. அதாவது தன்னை தானே காத்துக்கொள்ளும் பக்குவமில்லாத மென்மையான வயதுடையவராக இருந்தார். மேலும், அவரது எதிர்கால நிகழ்வுகளில் இருந்து பார்த்தால், விஜயநகர பேரரசின் அரசராக முடிசூட்டப்பட்டபோதும் கூட சதாசிவராயருக்கு அதுவரையும் திருமணமாகி இருக்கவில்லை ஏனென்றால், அவருடன் எந்த ராணியும் பட்டத்தரசியாக முடிசூடியதாகக் குறிப்புகள் இல்லை. இவைகளுக்கெல்லாம் விடையாக அக்காலத்தை சேர்ந்த போர்ச்சுகீீீீசிய பயணி காஸ்பர் கொரியா அவர்கள் சதாசிவராயரின் வயது "பதினாறு வயது" என்று கூறி உறுதிப்படுத்துகிறார்.

திருமலை திருப்பதி திருக்கோவில்

இதே வரலாற்றறிஞரின் கூற்றுப்படி, சதாசிவராயரும் அவரது மூத்த சகோதரரும் ஒரிசா ராஜ்ஜியத்தில் தஞ்சமடைந்திருந்தனர், அநேகமாக தெலுங்கு நாட்டில். ராம ராயரின் விடாமுயற்சியால் அவர்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டபோது, ​​மூத்த சகோதரன் விஜயநகரத்தின் அரசராக முடிசூட்டப்பட்டார். இது சலகம் திம்மையா வீழ்த்தப்பட்ட நேரத்தில் நடந்தது. ஆனால் புதிய அரசன் பொதுவாக அறியப்படாத ஒரு நோய் காரணமாக அவரது மனதில் அரச பொறுப்பை ஏற்கும் ஆர்வம் இல்லாமல் அரியணையை துறந்தார். எனவே, விஜயநகர அமைச்சர்களால்! புதிய மன்னருடைய உடன்பாடு, மற்றும் அவரது சம்மதத்துடன், அவரது இளைய சகோதரர் சதாசிவராயர் மன்னராக திருப்பதி கோவிலில் முடிசூட்டப்பட்டார், ஏனெனில் அங்கு இருந்துதான் சலகம் திம்மையாவை எதிர்த்து படையெடுக்க தேவையான பொருளுதவிகளை திருப்பதி திருக்கோவிலின் பிராமணர்கள் 'தங்கத் துண்டுகளை மூட்டையாகக் கட்டி ஏற்றப்பட்ட நூறு காளைகளை ராமராயருக்கு அனுப்பி உதவினர். இதன்காரணமாகவே விஜயநகரத்திற்கு எதிராக ராமராயரின் படைகள் முன்னேறி வெற்றிகொள்ள முடிந்தது.

கூட்டி கோட்டை

14,  ராமராயரின் போர் வெற்றிக்கு பின்னர் அவரும், சதாசிவராயர் கூட்டியில் இருந்து விஜயநகரம் திரும்பினர், தலைநகரம் வந்தடைந்த கையோடு சதாசிவராயரின் முடிசூட்டு விழா மிகபிரப்மாண்டமாக நடந்தது. அச்சுதராயர் முதலில் திருப்பதியில் பின்னர் விஜயநகரத்தில் என இரண்டு முறை முடிசூட்டப்பட்டதை போலவே, சதாசிவராயரும் இருமுறை முடிசூடினார், சில கல்வெட்டுகள் கூறும் விவரங்களின்படி, ராமராயரே அவரை தங்க சிம்மாசனத்தில் அமரவைத்து பட்டாபிஷேகம் செய்தார் எனக்கூறப்படுகிறது. சதாசிவராயரின் பிரிட்டிஷ் அருங்காட்சியகத்தில் உள்ள செப்பேடுகளின் அடிப்படையில், ராமராயர் அமைச்சர்களைக் கொண்டு சதாசிவராயருக்கு பட்டாபிஷேகம் நடத்தினார், ஆதனால் ராம ராயர் மற்றும் அமைச்சர்கள் இருவரும் இளம் மன்னரின் முடிசூட்டு விழாவில் பங்கேற்றனர் என்பதில் ஐயமில்லை. இத்தகவல்கள் சதாசிவராயரின் பல மானியக் கல்வெட்டுகளில் கூறப்பட்டுள்ளது. மேலும் அப்போதைய ராஜ்ஜியத்தில் முதன்மை அமைச்சர்களாக ராமராயரின் சகோதரர்களான திருமலைராயர் மற்றும் வெங்கடாத்ரி, போன்றவர்களும் இன்னும் சில அமைச்சர்களான வெங்கடேஸ்வரராஜூ, திம்மையதேவராஜூ, ஆவுபாலீஸ்வர தேவன், ராமபத்துலய்யா முதலியோரும் அமைச்சர்களாக பதவி ஏற்றுக்கொண்டனர்.

உசாத்துணை நூல்கள்:-

1, ANNALS OF HANDE ANANTHAPURAM

2, ARAVIDU DYNASTY OF VIJAYANAGAR - FR.Henry Heras

3, WARS OF THE RAJAS OF ANANTHAPURAM - Charles Philip Brown

4, SOURCES OF VIJAYANAGAR EMPIRE - Sakkottai Krishnaswami Iyengar

* சலகம் அரச குடும்பம் - சூரியவம்ச கொல்லவார்கள் -1