தோக்கலவாரின் உயர்மிகு பண்புகள் - வீரப்பாண்டியம்

தோக்கலவாரின் நற்பண்புகள்:-

குலமரபுப் படலம் (வீரப்பாண்டியம்):-





114, கம்பளங்களுள் தோக்கலவாரெனுங் குலத்தார்; இம்பர் நாடெங்கும் இரும்புகழ் படைத்த நற்றறிந்தார்; உம்பர் கோனையும் ஒளிர்முடியுடைத்து முன்னெழுந்த தம்பி ரானையே தம்பிரான் எனக் கொள்ளுந்தரத்தார்.





விளக்கம்:-



9 கம்பளத்தில் தோக்கலவார் என்கிற குலத்தவர் இவ்வுலக நாடுகள் எங்கும் பெரும் புகழ் படைத்த நல்குணத்தினர். மதுரையில் உக்கிரப் பாண்டியனாக பிறந்து இந்திரனில் மணிமுடியையே வீழ்த்திய இறைவன் முருகப்பெருமானையே தங்கள் குலதேவதையாக கொண்ட பெரும் சிறப்புடையோர் தோக்கலவார்.







115, தெலுங்கு நாட்டிடை இருந்திவண் வந்தவர்; தெலுங்கே இலங்கு தாய்மொழியாய் வழங்கியல்பினர்; என்றும் கலங்குறாத நெஞ்சுறுதியர்; அமரையே கருதித்தலங்க டோறுந்தந் திறலினை நிறுவுறுஞ் சதுரர்.





விளக்கம்:-



தோக்கலவார்கள் தெலுங்கு நாட்டில் இருந்து வந்தவர்கள். தெலுங்கையே தங்களின் தாய் மொழியாகக்கொண்ட மக்கள். என்றும் கலங்காத உறுதியாக மனம் படைத்தவர்கள்.






116, பொய்யும் வஞ்சமு மறந்தும்வாய் நெஞ்சிடைப் பொருந்தார்;  மெய்யும், வீரமும், மானமும் பேணியே வாழ்வர்; எய்யும் வில்கணை வாள்ஒளி வேல்களே என்றும் கையும் மெய்யுமாய்க் கவினுறக் கொண்டுளங்களிப்பார்.




விளக்கம்:-



பொய்யும் தீய எண்ணங்களையும் மறந்தும் பேசவோ தனது அல்லது நெஞ்சிலோ வைத்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். சத்தியத்தையும், வீரத்தையும், மானத்தையும் தங்கள் உயிர் போல காத்து வாழ்வார்கள். சத்தியத்தை மனதிலும் வில்லையும் வாளையும், வேலையும் தங்கள் கையிலும் வைத்துக்கொண்டு உள்ளம் மகிழ்வார்கள் தோக்கலவார்கள்.






117, உழைத்து வாழ்வதை ஒருப்பொருளாக உட்கொள்ளார்; தாழ்ந்த செல்வமும் தரணியும் வெண்டு மென்றெண்ணார்; இழைத்த போரிவன் உண்டென வந்தெவரேனும் அழைத்த போதுளங் களித்தெழுந் தார்த்து மேல் வருவார்.




விளக்கம்:-



உழைத்து வாழ்வதை சுமையாக கருதமாட்டார்கள், தீயவழியில் கிடைக்கும் செல்வத்தையும், ஆட்சி அதிகாரத்தையும் விரும்பமாட்டார்கள். இன்று போர் உண்டு என எவரேனும் அழைத்தால் வீரமுடன் விரைந்து வருவர் தோக்கலவார்.






118, போர்பெறாதநாள் புல்லிய நாளெனப் புலந்து கார்பெறாதப் பைங்கூழெனக் கரிந்துளம் கவல்வார் பார்பொறாதவெம் படைவந்தெனினும் பயந்து நேபெராதக லாரெதிர் ஏறிமுன் நிற்பார்.




விளக்கம்:-



போர் நடைப்பெறாத நாட்களை எல்லாம் துட்சமான நாட்களாக கருதுவர். உலகிலே வலிமையான படைவந்து போர் செய்தாலும் அவர்களை எதிர்த்து களத்தில் முன் சென்று இருப்பார்கள் தோக்கலவார்கள்.






119, குடல்பசிப்பினும் கொண்டையில் பூவினை சூடி உடல்மினுக்கியே ஊக்கமுற்றுலாவுவார் எங்கும் எங்கும் அடல் கொள் வன்மையே கருதுவர்  ஆண்மையே பகர்வார் மிடல்கொள் வெம்படை விரகொடு பயிலவர் விழைந்தே.




விளக்கம்:-



உணவருந்த முடியாத அளவு வறுமை இருந்தாலும் கொண்டையில் பூவைத்துக்கொண்டு அலங்காரங்கள் செய்துக்கொண்டு கௌரவம் குறையாமல் மிடுக்காக வாழும் ஊக்கம் உடையவர்கள் தோக்கலவார்கள். வெற்றிக்கொள்ளும் வலிமையையே விரும்புவர். போருக்கு சென்று வலிமையைக்காட்டி ஆண்மைபோடு வெற்றிகொள்ளுவர் தோக்கலவார்.






120,  பழகினார்குத்தம் உயிரையும் பரிந்துகைக்கொடுப்பார். விழைவுமாறியே வஞ்சராய் விரகுடன் நிமிர்ந்தால் கழைக்கொல் யானைபோற் கடுத்தவர் உயிரினை யெடுப்பார்; உழைய ராயினார்க் கென்றுமே உரியராய் உழைப்பார்.





விளக்கம்:-



தன்னோடு பழகியவருக்காக உயிரையும் கொடுப்பார்கள், மாறாக பகைமைக்கொண்டு எதிர்த்து நின்றால் மதங்கொண்டயானையாக சீறி அவரின் உயிரையும் எடுப்பார்கள். தன்னுடைய அரசர்களுக்காக என்றும் உயிராய் உழைப்பவர்கள் தோக்கலவார்கள்.






121, வஞ்சமில்லவர் யாரையும் நம்புவர் வாய்ந்து தஞ்சம் என்றவர்க் கஞ்சலென் றடைக்கலம்தருவார் நஞ்ச மன்னவ ராயினும் நம்பினார் கிடரை நெஞ்ச கத்திலும் நினைத்திடார் நேர்மையே நினைவார்.





விளக்கம்:-



வஞ்சகமில்ல தூய உள்ளம் கொண்டவர்களை என்றும் நம்புவர். தஞ்சம் கேட்டு வருபவர்களுக்கு அடைக்கலம் கொடுப்பர், மகா மன்னர் வந்து கேட்டாலும் நம்பினோகளை கைவிடும் வழக்கம் தோக்கலவாரில் இல்லை. நேர்மை ஒன்றே தோக்கலவாரின் எண்ணம்.






122, கம்பு கைக்கொண்டார் பமபரமென சுழன் றோடி அம்பு கைக்கொண்ட பேரையும் அடர்ந்துவென்றெழுவார். வம்பு மீறியே வாய்மதம் பேசிடார் கையே தம்பி காணென காட்டுவார் தந்திரங் காணார்.





விளக்கம்:-



தோக்கலவார் ஒரு கம்பு மட்டும் கையில் வைத்திருந்தாலும் கூட அதை பயன்படுத்தி பம்பரமாக சுழற்றி அம்பு எய்தும் வில்லாளிகளையும் கூட எளிதாக வீழ்த்துகின்ற அளவுக்கு மகா வீரம் படைத்தவர்கள். தன்னை எதிர்பவரிடம் வம்பாக வாய்சவடால் பேசி காலம்கழிப்பவர் இல்லை உடனே ஆண்மையோடு புகுந்து கைநீட்டி அடித்துவிடுவார். ஒருகாலமும் சூழ்ச்சி செய்யும் வழக்கம் தோக்கலவாருக்கு இல்லை.






123, வீர வெஞ்சமர் வாழ்வினை விழைந்தவ ரேனும் ஈர நெஞ்மும் ஈகையும் உடையவர் என்றும் வாரமொன்றிடார் வஞ்சகம் பேசிடார் நேரே தீரமாய் நின்று செம்மனே செய்குவர் தெரிய.




விளக்கம்:-



வீர மறவர்களாய் வாழ்பவர்களாக இருந்தாலும், நெஞ்சில் என்றும் ஈரமும் கொடைகுணமும் கொண்டவர்கள். என்றும் சூதுவாது இல்லாதவர் வஞ்சகமாக பேசத்தெரியாதவர்கள். எதிரியாய் இருந்தாலும் எதிரே நின்று களமாடி அனைவரும் அறிய தீரத்துடன் வெற்றிப்பெரும் மரபினர் தோக்கலவார்கள்.







124, மானமல்லது மன்னுயிர் பெரிதென மதியார் வானம் எய்துவதாயினும் வரிசையும் மரபும் ஈனமெய்திட இசைத்திடார் இசையினை விழைந்தே ஊனம் ஒன்றிலா வாழ்வையே யுவந்து நாட்கழிப்பார்.





விளக்கம்:-



மானத்தைவிடவும் உயிரை பெரிதாக கருதியவர்கள் இல்லை. மரணமடைந்து வானுலகம் சென்றாலும் தன் குடிக்கும், வம்சத்திற்கு கலங்கம் எற்படாதவகையில் மரணம் எய்துவர். குறை ஒன்றும் இல்லாத வாழ்வை விரும்பி வாழ்பவர்கள் தான் தோக்கலவார்.






137, தீய கள் முத லாகிய தீ பொருட்பெயரை வாயினாலுமே சொல்லலர் வேறொரு வழியாய் யயவேயதை யியம்புவர் இயம்பினும் தேவிகாயு மேயென கருதிநெஞ்சழுலுவர் கடுத்தே





விளக்கம்:-



கள், சாராயம் முதவிய தீய பொருட்களில் பெயரை சொல்லக்கூட இறைக்குத்தம் நேரும் என தோக்கலவார் சொல்ல கூசுவர் அவ்வாறு சொல்ல நேர்ந்தாலும் தெல நீடு (தெல்ல நீலு), நல நீடு (நல்லநீலு) என மறைத்து சுட்டுவர். 







138, ஆதலால் இவர் தேவியை வழிப்படும் அமைவும் சாதி மேலவர் சார்ந்துளதகவும், நீதிமாட்சியும் நிரைபசுக் காத்தலும் நெறியும் கோதி லாண்மையும் குலமுறை நிலைமையும் தெளிவாம்.






விளக்கம்:-



தேவி வழிப்பாட்டை செய்பவர்களாகவும், சாதி பெரியவர்களை சார்ந்தவர்களாகவும், நீதியின் பெருமை மற்று ஆநிரை பசுக்களை காப்பதையும் முறையாக கொண்டவர்கள், இவையோடு வீரமும், ஆண்மையும் இவ்வனைத்து சிறப்புகளும் வீர மிகு தோக்கலவாரின் குலமுறையாம்.

கொல்லவார் கோத்திர பட்டயம்

கொல்லவார் கோத்திரங்கள் :-

சப்த ரிஷிகள்:-




சப்த ரிஷிகள் என்றால் ஏழு பெரும் ரிஷிகள் என்று பொருள்ப்படும் அவர்கள்:-



1, விஷ்வாமித்திர மகரிஷி

2, வஷிஸ்ட மகரிஷி

3, கௌதம மகரிஷி

4, காசியப மகரிஷி

5, ஜமதக்னி மகரிஷி

6, பாரத்வாஜர்

7, அத்திரி மகரிஷி





கோத்திரம்:-




மேற்கூறப்பட்ட ஏழு ரிஷிகளுடன் இன்னும் சில ரிஷிகளான




1, அக்னி

2, அங்கரிச

3, அவஸ்தி

4, பக்வார்

5, அகஸ்திய

6, பிருகு

7, பார்கவர்

8, பண்சாலர்

9, நந்தர்

10, கௌசல்ய

11, விஸ்வகர்மன்

12, ஸ்ரீவத்சர்

13, பரசர்

14, சவர்ணர்

15, சந்தில்யர்

16, கௌண்டின்யர்




 பேன்ற மேலும் பல ரிஷிகளின் பெயர்களையும் கோத்திரங்களாக இடப்படுகின்றன.




இந்து கலாச்சாரத்தில், கோத்திரம் என்பது பரம்பரை அல்லது கொடிவழியை குறிப்பதாகும். பொதுவாக கோத்திரம் என்பது ஒரு ரிஷயின் வழிவந்த மக்களுக்கு தங்கள் பூர்வீகம் மறவாதிருப்பதற்காக வழங்கப்படுவதாகும். கோத்திரம் என்பது தந்தை வழியாக ஆண் வாரிசுகளுக்கு வழிவழியாக கடத்தப்படும் சம்பிரதாய முறையாகும். கோத்திரம் என்பது ஒரே வம்சாவழிவந்த மக்களை குறிப்பதால் ஒரே கோத்திரத்தில் பிறந்தவர்கள்
"ச -கோத்ரா" என்று அண்ணன் தம்பி உறவுகளாக கருதப்படுவர். எனவே அவர்களுக்குள் திருமண பந்தம் வைத்துக்கொள்வது குற்றமாக கருதப்படும். கோத்திரப் பெயரை ஒருவர் தன் பெயருக்கு முன் பயன்படுத்தலாம், ஆனால் இது குடும்பப்பெயரிலிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டது ஆகும். இந்துக்களிடையே, குறிப்பாக உயர் சாதியினரிடையே திருமணங்களில் கோத்திரங்களின் முக்கியத்துவம் காரணமாக கோத்தரப்பொருத்தம் கடுமையாக பின்பற்றப்படுகிறது. கோத்திரத்தை இலக்கண நோக்கங்களுக்காக பனினி வரையறுக்கிறார் அதன்பிடி: "அபத்யம் பவுத்ரபிரபிர்தி கோத்ரம் (IV. 1. 162)தின் படி "கோத்ரா என்ற சொல் ஒரு முனிவர் தன் மகன் மற்றும் மகனின் மகனுடன் தொடங்கும் சந்ததியைக் குறிக்கிறது." ஒரு நபர் "தான் அத்திரி-கோத்திரம்" என்று கூறும்போது, அவர் தனது வம்சாவளியை பண்டைய முனிவரான அத்திரியிடம் இருந்து தனது ஆண் மூதாதைய வம்சாவளியைக் கண்டுபிடிப்பார் என்று பொருள்.







கோத்திரம் பற்றிய காணொலியை காண கீழே செடுகவும்

ஒரு குறிப்பிட்ட கோத்திரத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களும் இயற்கையிலோ அல்லது தொழிலிலோ சில பொதுவான குணாதிசயங்களைக் கொண்டிருப்பதாக நம்பப்படுகிறது. இந்த அமைப்பை விளக்க பல கோட்பாடுகள் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளன. வேத கோட்பாடுகளின்படி, கோத்திரம் உள்ளவர்கள் ஏழு முனிவர்களின் நேரடி சந்ததியினர் என்றும் அவர்கள் பிரம்மாவின் மகன்கள் என்று நம்பப்படுகிறார்கள், யோக வலிமையின் மூலம் அவரது மனதில் இருந்து பிறக்கிறார்கள். அவை (1) கௌதம மகரிஷி, (2) பாரத்வஜா, (3) விஸ்வாமித்ரா, (4) ஜமதக்னி, (5) வசிஷ்டா, (6) காஷ்யபா மற்றும் (7) அத்ரி. இந்த பட்டியலில், அகஸ்தியாவும் சில நேரங்களில் சேர்க்கப்படுவார். இந்த எட்டு முனிவர்களும் கோத்ரகாரணிகள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள், அவர்களிடமிருந்து 49 கோத்திரங்களும் உருவாகியுள்ளன. உதாரணமாக, அத்ரியிலிருந்து ஆத்ரேயா மற்றும் காவிஸ்திர கோத்திரங்கள் தோன்றியது.

கோத்திரம் பெயர்காரணம்:-




ரிக்வேத சொற்களாக, கோத்திரம் என்பது "மாடுகளின் மந்தை" என்று பொருள்படும்.  "குடும்பம், பரம்பரை உறவினர்" இவை அனைத்தும் "ஒரு அடைப்புக்குள் மந்தை" என குறிப்பிட்ட பொருள் இது கி.மு. 1 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் பதிவு செய்யப்பட்டது (சான்று: சந்யோக உபநிஷதம்).






கொல்லவாரின் கோத்திரப் பட்டயம்:-

மெஹபூப்நகர் பட்டயம் இடம்பெற்றுள்ள புத்தகம்

மெஹபூப்நகர் பட்டயம்:-




ஆந்திர பிரதேச மாநலம் மெஹபூப்நகர் மாவட்டத்தில் (தற்போது தெலங்கானா மாநிலத்தில் உள்ளது) கண்டெடுக்கப்பட்ட பட்டயம் ஒன்று கொல்லவார்களின் கோத்திரங்கள் குறித்த விவரங்களை நமக்கு தெளிவாக வழங்குகிறது.




ஆந்திர பிரதேச மாநிலம், மெஹபூப்நகர் மாவட்டம் :- பட்டய எண் - 3, பக்கம் - 2





பட்டயத்தின் வரிகள்:-

கொல்லவார் கோத்திரப் பட்டயம்

" RUDRA - SIVACHAYYAR - KASYAPA - GOTRA - GOUNDINYA - GOTRA - GAYATHRI - SIVAHARIDHI - GOTRA - SIVASWAMI - BARADHVAJA - GOTRA - GOLLA - BATTI - TADHGOTRA "





" ருத்ர - சிவாச்சாய்யர் - காசியப - கோத்ர - கௌண்டின்ய - கோத்ர - காயத்ரி - சிவஹாரீதி - கோத்ர - சிவஸ்வாமி - பாரத்வாஜ - கோத்ர - கொல்ல - ப்ஹட்டி - தத்கோத்ர "





பொருள்:-



காசியப கோத்திரம், கௌண்டின்ய கோத்திரம், காயத்திரி கோத்திரம், பாரத்வாஜர் ஆகிய கோத்திரங்கள் கொல்லவார்களை சார்ந்ததாகும்.





கொல்லவார் கோத்திரங்கள் நான்கு அவை:-



1, காசியபர் கோத்திரம்

2, கௌண்டின்ய கோத்திரம் 

3, பாரத்வாஜ கோத்திரம்

4, காயத்திரி கோத்திரம் 






பாரத்வாஜ மகரிஷி:-

பாரத்வாஜ மகரிஷி 

பாரத்வாஜர் பழம் பெரும் வேத கால சப்த முனிவர்களுள் மிகுந்த பிரசித்திப்பெற்றவராக திகழ்கிறார். இவரின் தந்தை பிரஹஸ்பதி மற்றும் இவரின் தாய் மமதா தேவி. சதபத பிராமணம் என்னும் வேத நூலில் ஏழு ரிஷிகளுள் ஒருவராக கூறப்படுவர். பாரத்வாஜர் மற்றும் அவருடைய சீடர்களும் தான் ரிக் வேதத்தின் ஆறாவது புத்தகத்தை எழுதியாக கூறப்படுகிறது. பாரத்துவாஜ மகரிஷியின் மகன் துரோணாசாரியார் இவவே மகாபாரதத்தில் பாண்டவர்கள் மற்றும் கௌரவர்களின் ஆசிரியராக விளங்கனார் இவரின் மகனான அசுவத்தாமன் பாரத்வாஜரின் பேரன் ஆவார்.






காசியப மகரிஷி:-

காசியப மகரிஷி

சப்த ரிஷிகளிலேயே மிகுந்த பழமையானவர் காசியப மகரிஷி என பிஹதரண்ய பிராமணம் கூறுகிறது. இவர் ரிக் வேதத்தில் பல ஸ்லோகங்களை இயற்றியதாக கூறப்படுகிறது. இவர் சூரிய பகவானுக்கு தந்தையானர். காஷ்மீர் இவரின் பெயராலேயே காஷ்யப மீர் (ஏரி) = காஷ்மீர் என அழைக்கப்படுகிறது.





* தந்தை  =  மரிச்சி மகரிஷி




* மனைவிகள்  =



1, அதிதி

2, திதி

3, கத்ரு

4, தனு

5, அரிஷ்டா

6, சூரசா

7, சுரபி

8, வினாட்டா

9, தம்ரா

10, க்ரோதவாஷா

11, இரா

12, காஷா

13, முனி





* பிள்ளைகள்  =



1, வருணன்

2,  சூர்யா

3, அக்னி

4, கருடா

5, ஹிரண்யக்ஷா

6, ஹிரண்யகஷிபு

7, அப்சரா

8, காந்தர்வா

9, ஹோலிகா

10, சூரபத்மா

11, வாமனா

12, தக்ஷகா

13, இந்திரன்

14, ஆதித்யா





மதுரை நாயக்க மன்னர்கள் தங்களை காசியபர் கோத்திரம் என பதிவு செய்துள்ளனர்.





கௌண்டின்ய மகரிஷி:-

கௌண்டின்ய மகரிஷி

கௌண்டின்ய மகரிஷி பிகார் மாநிலம் மிதாலி பகுதியை சேர்ந்தவர் எனக்கூறப்படுகிறது. பிற்காலத்தில் இவரே வியட்நாமின் மெக்காங் டெல்டா பகுதியில் புனான் பகுதிக்கு சென்று சைவ மதத்தை பரப்பியதாகவும் இதன் காரணமாகவே காம்போஜின் (பண்டைய கம்போன்டியா) மாநில மதமாக சைவம் மாறியதாக கூறப்படுகிறது. இவருக்கு ஷிலா என்கிற மனைவியும், ஸுஷிலா என்ற மகனும், சுமந்து என்கிற மாமனாரும் இருந்ததாக புராணங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது. கௌதம புத்தரின் ஜாதகத்தை முதன்முதலாக கணித்து எதிர்காலத்தில் சித்தார்த்தன்  பெரும் ஞானியாக திகழ்வான் எனக் கூறியவரும் இவரே. மேலும் கௌண்டின்யர் என்கிற ரிஷி யுதிஸ்டிரனின் (தருமன்) அரசவையில் (1000 கி.மு. அல்லது அதற்கு முன்) வீற்றிருந்ததாக புரணாங்களில் கூறப்படுகிறது.






ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி:-

ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி

காயத்திரி என்பவர் சாவித்ரி மற்றும் வேதமாதா (வேதங்களின் தாய்) என்றும் அழைக்கப்படுகிறாள். வேதங்களின் கூற்றுப்படி காயத்திரி தேவி மந்திர வடிவானவளாக விளங்குகிறாள். காயத்திரி தேவி பெரும்பாலும் வேதங்களில் சூரிய தெய்வமான சவித்ருவுடன் தொடர்புடையவளாக கூறப்படுகிறது. சைவ மத நூல்கள் சிவனின் உயர்ந்த வடிவமான ஐந்து தலைகள் மற்றும் பத்து கைகள் உள்ள சிவனின் ஒரு அம்சமான சதாசிவத்தின் மனைவியாக காயத்திரி தேவியை அடையாளம் காண்கின்றன. ஸ்ரீ காயத்திரி தேவி தெய்வங்களுக்கெல்லாம் தெய்வமாக கருதப்படுகிறாள். 

காம்பு அல்லது காப்பு இன வரலாறு

காப்பு இன வரலாறு:-

காப்பு என்பவர்கள் ஆந்திரா தெலங்கனா போன்ற மாநிலங்களில் அடர்த்தியாகவும் ஒரிசா, கர்நாடகம் மற்றும் தமிழ்நாடு ஆகிய மாநிலங்களில் பரவலாக வாழும் விவசாயக்குடி மக்கள் ஆவர். இவர்களின் வரலாறானது எறக்குறைய காகத்திய பேரரசி ருத்ராம்பாளின் (ருத்ரம்மா தேவி) காலமான கி.பி.1252 முதல் கி.பி.1292 வரையிலான ஆண்டுகளுக்கு இடைப்பட்ட காலம் முதலே தனித்த அடையாளங்களுடன் கிடைக்கப்பெறுகின்றன.




காவல் கோட்டத்தில் உள்ள வரலாற்று தரவுகள் அடிப்படையில் காகத்திய பேரரசி ருத்ராம்பாள் காலத்தில் கொல்லவாரில் இருந்து பரிந்து தனி சாதியாக உருப்பெற்றது என கூறப்பட்டுள்ளதின் படி பார்த்தால்
ருத்ராம்பாள் காலத்திற்கு முன்பு எவ்வாறு அழைக்கப்பட்டனர் ??? அவர்கள் யார் ??? என்கிற கேள்வி நம்மிடம் இயற்கையாகவே தோன்றும்.





காப்பு (காம்பு):-

காகத்திய பேரரசி ருத்ரம்மா தேவி

காப்புகள் ருத்ராம்பாள் காலத்திற்கு முன்பு "காம்புலு" எனப்பட்ட இனக்குழுவாக அடையாளம் காணப்பட்டனர். இந்த காம்பு என்ற இனக்குழுவானது ஆந்திர - கலிங்க பகுதிகளில் இருந்த கொல்லவார் இனத்தில் இருந்து வாழ்வாதாரம் தேடி பிரிந்த கொல்லவார்களிடம் இருந்து தோன்றியதாகும். இதற்கு பல கல்வெட்டுகள் சான்றுகளாக உள்ளன. இந்த காம்புக்களே பிற்காலத்தில் "காப்பு" என மருவினர். இந்த காப்பு இனத்தில் இருந்து கிளைத்த சாதிகள் தான் ரெட்டி, வெலமா, கவரா, தெலகா, கம்மா முதலிய சாதிகள்.





கல்வெட்டுகளில் காம்புகளின் பூர்வீகம் பற்றிய செய்தி:-





ஸ்ரீகுருமம் கல்வெட்டு:-

ஸ்ரீகுர்மம் கல்வெட்டுகள்

ஆந்திர மாநிலம், ஸ்ரீகாகுளம் மாவட்டம், ஸ்ரீகுருமம் கல்வெட்டு எண்: 1167




கல்வெட்டின் வரிகள்:-




     " கொல்ல - ப்ரோலகொனரி - லோப்பைன - காம்புலு "





 பொருள்:-



மேற் கூறப்பட்டுள்ள கல்வெட்டின் பொருளானது.


" இந்திரபுரம் புரோலகொனரியை தங்கள் இனத்தலைவராகக் கொண்ட காம்புகள் அனைவரும் கொல்லவார்கள்"  என்றும் வேளாண்மையை மேற்கொண்ட கொல்லவார்கள் "காம்பு" என அழைக்கப்பட்டனர் எனவும் பதிவு செய்கிறது.






பேரூரு கல்வெட்டு:-

வேளாண்மை

ஆந்திர மாநிலம், கிழக்கு கோதாவரி மாவட்டம், பேரூரு கல்வெட்டு
காலம்: 1119 கி.பி




கல்வெட்டின் வரிகள்:-




" அண்டுல - கொல்ல - காம்புலு - ஏன்டம் "




பொருள்:-



மேற் கூறப்பட்டுள்ள கல்வெட்டின் பொருளானது



" கொல்லவார் இனத்தை சேர்ந்த ஆண்களில் யார் கால்நடைகளுடன் செந்தமாக நிலம் வைத்துக்கொண்டு வேளாண்மை செய்தார்களோ அவர்கள் "காம்பு" என அழைக்கப்பட்டனர்" என கூறப்பட்டுள்ளது.





யணமடாலா கல்வெட்டு:-



ஆந்திர மாநிலம், குண்டூர் மாவட்டம், யணமடாலா கல்வெட்டு எண்: 1185




கல்வெட்டின் வரிகள்:-



" யணமடலே - கொல்ல - காம்புலம்தேறு "





பொருள்:-



யணமடாலா காம்புகள் (கொல்லவார்), பிராமணர் மற்றும் பிற சமுகத்தினர்கள் இணைந்து கோவிலுக்கு நன்கொடைகள் வழங்கியதை கூறுகிறது.





யணமடாலா கல்வெட்டு 2:-



ஆந்திர மாநிலம், குண்டூர் மாவட்டம், யணமடாலா கல்வெட்டு காலம்: கி.பி 1263




கல்வெட்டின் கூற்று:-



காம்புலு என்றப்பெயரில் கொல்லவார் ஒருவர் ஆலயத்திருப்பணிக்காக நன்கொடை வழங்கியுள்ளார்.





காப்பு பெயர்காரணம்:-




காப்பு என்னும் செல்லின் பதம் காம்பு என்பதன் திரிபு ஆகும். மேலும் காம்பு அல்லது காப்பு என்பதற்கு "காவல்காரர் மற்றும் கப்பாளர் " மண்ணை காப்பவர் என்று பொருள்படும்.
கொல்லவார்கள் பூர்வீகமாக செய்து வந்த காவல் தொழிலை காப்புகளாக உருப்பெற்ற கொல்லவார்களும் செய்து வந்த காரத்தினால் "காப்பு" என பெயர் பெற்றனர். 





காப்புவின் முக்கிய பிரிவுகள்:-




* துருப்பு காப்பு

* பண்ட காப்பு

* முன்ணூரு காப்பு

* ரெட்டி காப்பு

* வல்லபூரு காப்பு

* குரடி காப்பு

* கோனே காப்பு

* பாகநாட்டி காப்பு

* மொரசு காப்பு

* பொங்கலநாட்டி காப்பு

* தேசுரி காப்பு

* ஓருகண்டே காப்பு

* கோண காப்பு

* வெலநாட்டி காப்பு

* நேரடி  காப்பு

* அயோத்திய காப்பு

* பூமன்சி காப்பு

* குஞ்சேடி காப்பு

* கோதேடி காப்பு

* கண்டிகோட்ட காப்பு







காப்புவில் இருந்து ரெட்டி தோன்றிய கல்வெட்டு:- 




கல்வெட்டு காலம்: கி.பி. 1094



" அலுகும்பட்ல - ப்ரோலிரட்டி, முடிவிரட்டி, நரபரட்டி, - வீரு - முவ்வரு - கம்புலு - தம - புத்ரனுபவுத்திரிக - மச்சந்ரர்கமு " 





பொருள்:-



புரோலி ரெட்டி, முடிவிரெட்டி, நரபரெட்டி ஆகிய மூவரு கம்புலுவின் புத்தரர்களாக தோன்றிய சாதிகளாகும் எனக்கூறுகிறது.




காப்புகளின் கிராம தலைவர் முறை:-



வேளாண் குடிகளாக மாறிய காப்புகள் தங்களிளுக்கென ஒரு கிராமத்தலைவரை தேர்ந்தெடுத்து அவர்களை காம்பு, காப்பு (அல்லது) நாயக்கா என அழைப்பர். 





துவாரப்புரெட்டிபள்ளம் கல்வெட்டு:-




துவாரப்புரெட்டிபள்ளம் கல்வெட்டு எண்: 1071 கூறுப்படி:-




கல்வெட்டின் வரிகள்:-



" இந்துல - பமரெண்டி - காம்புலனைபெத்திரி "




பொருள்:-



மேற்கூறப்பட்டுள் கல்வெட்டின் பொருளானது.
 தலநாட்டை உள்ளக்கிய 12 கிராமங்களையும் அதன் தலைவர்களையும் பற்றி விவரிக்கிறது.





முகலிங்கம் கல்வெட்டு:-



ஆந்திர மாநிலம், ஸ்ரீகாகுளம் மாவட்டம், முகலிங்கம் கல்வெட்டு எண்: 1056 மற்றும் 1006



 கூற்றுப்படி இந்த காம்பு இனத்தின் தலைவர்கள் "நாயகா" என்றும்  "கிரிசிவலரய்யா" எனவும் அழைக்கப்படுவதாக பதியப்பட்டுள்ளது.




காப்புகளின் கொடைகள்:-




ஆந்திர மாநிலம், ஸ்ரீகாகுளம் மாவட்டம், முகலிங்கம் கல்வெட்டு எண்: 1056 

ஆலய விளக்குகள்

கல்வெட்டின் வரிகள்:-



" இந்துரி - பிரம்மி - நாயகு - லோப்பைன - காம்புலு - இச்சிரி - அகம்தரர்கமு- நடுப்பம்கலவாரு "




பொருள்:- 


இந்துரு காப்புவின் தலைவர் பிரம்ம நாயகா என்பவர் இறை ஆலயத்திற்கு விளக்கை வழங்கினார் என கூறப்பட்டுள்ளது.





முகலிங்கம் கல்வெட்டு 2:-



ஆந்திர மாநிலம், ஸ்ரீகாகுளம் மாவட்டம், முகலிங்கம் கல்வெட்டு எண்: 1029




கல்வெட்டின் வரிகள்:-



" பெத்தகொண்டல - பட்டிநாயகா - காபியநாயகா - பரசின - காம்புலு - உரிமொட்டமுனே - ஈ - திவ்யகு - நகன்ட்ரர்கமு - நடபம்கலவாரு "




பொருள்:-



காப்புக்களின் தலைவர்களாக பட்டி நாயக்கா மற்றும் காப்பி நாயக்கா என்பவர்கள் ஆலயத்திருப்பணிக்காக தாங்கள் வளர்த்த பசுக்களிடம் இருந்து பெறப்பட்ட நெய்களை கோவிலில் விளககேற்றுவதற்காக வழங்கி பராமறித்து வந்தனர்.




முகலிங்கம் கல்வெட்டு 3:-



ஆந்திர மாநிலம், ஸ்ரீகாகுளம் மாவட்டம், முகலிங்கம் கல்வெட்டு எண்: 1051



பாமிடினிகாமாவை சேர்ந்த தெலிகி காம்புலுவின் தலைவர்களான பெத்திபொட்டி நாயக்கா மற்றும் எர்ரயம நாயகா மற்றும் சிலர்கள் ஆலயத்திருப்பணிக்காக பசு நெய் தந்து ஆலயத்தில் விளக்கெறிய உதவி உள்ளனர்.





செம்மறிஆடுகளை உபயம் அளித்த காப்புகள்:-

இந்திய செம்மறியாடுகள்

காம்புலுகள் கோவிலில் விளக்கேற்ற நெய் தேவைகளுக்காக 25 செம்மறி ஆடுகளை கோவிலுக்க அர்பணித்தாக ஸ்ரீகுருமம்  கல்வெட்டு எண்: 1167 கூறுகிறது. இதன் வாயிலாக முற்காலங்களில் காப்புகள் கால்நடை மேய்ப்பது மற்றும் வேளாண்மை ஆகிய இருத்தொழில்களையும் புரிந்து வந்துள்ளனர் என்பது தெளிவாகிறது.

கம்பளத்தார் பாளையங்கள் - ஆண்டிப்பட்டி ஜமீன்

ஆண்டிப்பட்டி பளையப்பட்டு வரலாறு:-

ஆண்டிப்பட்டி 

தாராபுரம் துக்குடி அரவக்குறிச்சி தாலுக்காவை சேர்ந்த ஆண்டிப்பட்டி பாளையக்காரர் பொம்மநாயக்கரின் வம்சாவழி குறித்த வரலாறு என்னவென்றால்:




ஆண்டிப்பட்டி பாளையக்காரர்களின் பூர்வீகம்:-

குத்தி ராஜ்ஜியம்

முற்காலத்தில் குத்தி தேசத்தில் கம்பளத்தார்கள் வசிக்கும் ஒரு கிராமத்தின் தலைவராக கம்பள சாதியை சேர்ந்த முத்தம்ம நாயக்கர் தன் குழந்தைகள் மற்றும் தனது உறவினர்களுடன் வாழ்ந்து வந்தார். அவ்வூரில் மழை பொய்த்து போய் ஜீனத்திற்கு வழியில்லாத காரணத்தால் தனது குழந்தைகள் மற்று உறவினர்களுடன் குடிப்பெயர்ந்து காவேரிக்கரைக்கு தெற்கே உள்ள "தேவர்மலைக்கு" வந்தடைந்தார். அங்கே தேவர்மலையில் இருந்த ஒரு ஆலமரத்தின் அடியில் ஒரு கூடாரம் அமைத்து தன் உறவினர்களுடன் தங்கிவந்தார். அப்போது ஒரு நாள் தன் பிள்ளைகளின் பசியைப் போக்க பால் எடுத்துவரும் வழியில் கால் இடறி தவறுதலாக பாலை கீழே கொட்டினார். பால் கிழே கொட்டி சோகத்தோடு தன் கூடாரம் திரும்பினார் முத்தம்ம நாயக்கர். அந்நாளின் இரவில் முத்தம்ம நாயக்கர் உறக்கத்தில் இருக்கும் போது அவரது கனவில் நரசிம்மசுவாமி தோன்றி கவலைப்படாதே முத்தம்ம நாயகா நீ பால் கொட்டிய அந்த இடத்தில் தான் நான் குடிகொண்டிருக்கிறேன் எனக்கூறிவிட்டு சுவாமி மறைந்தார். உடனே தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்த முத்தம்ம நாயக்கர் பால் கொட்டிய இடத்தில் தோண்டிப்பார்த்த போது அங்கே நரசிம்ம சுவாமி சிலை இருப்பதைக்கண்டு உள்ளம் பக்தி பரவசத்தில் உள்ளம் மகிழ்ந்து சுவாமியின் சிலையை வெளியே எடுத்து பிரதிஷ்டை செய்து பூஜைகள் மேற்க்கொண்டு வந்தார்.



மேலே சொல்லப்பட்ட முத்தம்ம நாயக்கருக்கு மொத்தம் ஐந்து பிள்ளைகள்:-




1, சக்கம்சாமே நாயக்கர்

2, திருமலை முத்து நாயக்கர்

3, கெட்டப்ப நாயக்கர்

4, சக்கம் பொம்ம நாயக்கர்

5, தோட்டம நாயக்கர்




இந்த ஐந்துப்பேரும் இளையப்பருவம் எட்டியவுடன் திருமணம் முடித்துவிட்டு தங்களின் உறவினர்களை அழைத்துக்கொண்டு ஆளுக்கு ஒரு ஊராக பிரிந்துச்சென்றனர். அவ்வாறாக சாக்கம்சாமேய நாயக்கர் மணல்வாடிக்கும், திருமலை முத்து நாயக்கர் முள்ளாடிக்கும் சென்றார்கள். மேலும் கெட்டப்ப நாயக்கர் மற்றும் தோட்டம நாயக்கர் ஆகிய இருவரும் தங்களின் மாட்டு மந்தைகளோடு வருச நாட்டின் பகுதிகளுக்கு சென்றடைந்தனர்.





பொம்மைய நாயக்கர்:-




மிச்சம் இருந்த பொம்ம நாயக்கர் தனது குழந்தைக்குட்டிகளுடன் பல்லநத்தத்திற்கு வந்தடைந்தார். இங்கு தனது வாழ்விடத்தை அமைத்துக்கொண்ட பொம்ம நாயக்கர் பத்ரகாளியம்மனின் தீவிர பக்தராக மாறி பூஜைகள் செய்துவந்தார்.  மேலும் அப்போதைய மதுரையின் அரசரான சந்திரசேகர பாண்டியனின் சமஸ்தானத்தில் சேவகனாக பணிப்புரிந்து வந்தார். ஒருநாள் மன்னர் சந்திரசேகர பாண்டியனை நேரில் சந்தித்துப்பேசும் வாய்ப்பை பெற்றார். மன்னரை சந்தித்துப் பேசிய பொம்ம நாயக்கர் தனது குடும்பத்தின் ஏழ்மை நிலையைப்பற்றி மன்னருக்கு எடுத்துக்கூறி தன்னையும் தனது மக்களையும் காக்க வேண்டும் என வேண்டிக்கேட்டுக்கொண்டார். பொம்ம நாயக்கரின் கோரிக்கையை ஏற்ற மன்னர் என்ன வேண்டும் என்று கேட்க தங்கள் ராஜ்ஜியத்தில் உள்ள இருப்பத்து நாலு நாட்டை சேர்ந்த எடச்சிகணவாய்க்கு வடக்கு மல்லபுரம் நாவிதன் குட்டைக்கு மேற்கு, குறவன் பாதைக்கு தெற்கு, சேர்ந்தமங்களம் கிராம எல்லைக்கு கிழக்கு ஆகிய எல்லைக்கு உட்பட்ட காட்டுப்பகுதியை எனக்கு வழங்கினால் அங்கே கிராமங்களை உருவாக்கிக்கொண்டு நானும் என்னை சார்ந்த மக்களும் வாழ்ந்துக்கொள்வோம் என கேட்டார். பொம்ம நாயக்கரின் ஆசையை நிறைவேற்ற நினைத்த மன்னர் அவர் கேட்ட காட்டுப்பகுதிகளையே தந்து  பொம்ம நாயக்கருக்கு கொடுத்து உன் புத்திரர்களுடன் வம்ச பாரம்பரியமாக எங்கள் அரண்மனைக்கு கட்டுப்பட்டு அந்த காட்டுப்பகுதிகளை உங்கள் உறவினர்களுடன் அனுபவித்துக்கொண்டு வா என ஆணையிட்டார்.



பாண்டிய மன்னரின் ஆணைப்படி கலியுக சகாப்தம் 4428 ஆண்டு இருபத்து நாலுநட்டு காட்டுப்பகுதிக்கு தனது சொந்த பந்தங்களுடன் சென்று அங்கே காடுகளைத் திருத்தி வீடுகளை கட்டி மேலும் நரசிம்ம சுவாமிக்கு ஒரு கோவிலையும் நிறுவி அக்கிராமத்திற்கு கூம்பூரு என பெயரும் வைத்து அக்கிராமத்தின் தலைவராக செயல்பட்டார்.






பெரிய தம்பி பொம்ம நாயக்கர்:-

விஸ்வநாத நாயக்கர்

பிற்காலத்தில் கலியுக சகாப்தம் 4533ம் ஆண்டு பல்லநத்தம் கிராமத்தலைவராக பெரிய தம்பி பொம்ம நாயக்கர் இருந்த காலத்தில் அப்போதைய மதுரையின் அரசரான கொட்டியம் நாகம நாயக்கரின் மகனான விஸ்வநாத நாயக்கரிடத்தில் பொம்ம நாயக்கர் சென்று தங்கள் முன்னோர்களின் ராஜவிஸ்வாசத்தை எடுத்துக்கூறினார். இதனால் மகிழ்ச்சியடைந்த விஸ்வநாதர் அவரை பெணுகொண்டா விஜயபோகமகா ராயரிடம் அழைத்துச்சென்று இவர் மிகந்த வீரமும் விஸ்வாசமும் மிக்கவர் எனவே இவரை பாளையக்காராக நியமிக்கலாம் என சிபாரிசு செய்தார். இதனை கேட்ட ராயர் பொம்ம நாயக்கரை பார்த்தார் அவரது கையில் அம்பு இருந்தது. இது என்ன என கேட்டார் ராயர். நான் வில்வித்தையில் சிறந்தவன் என்பதை தங்களுக்கு காட்டவே நான் இந்த அம்பை கையில் எடுத்து வந்தேன் மன்னா என பொம்ம நாயக்கர் கூறினார். பொம்ம நாயக்கரின் திறமையை சோதிக்க விரும்பி ராயர் ஒரு இரும்பு சட்டிக்குள் குருவியை வைத்து சட்டியை கவிழ்த்து வைக்கச்சொன்னார். சோதனையை ஏற்ற பொம்ம நாயக்கர் தனது வில்லை எடுத்து அதில் இரண்டு அம்பகளை வைத்து சட்டியை நோக்க எய்தார். எய்யப்பட்ட அம்புகள் அற்புதா சட்டியின் இருப்புறமும் சென்று சட்டியை நேராக திருப்பியதும் குருவி எந்த காயமும் இன்றி பறந்தது. பொம்ம நாயக்கரின் திறமையை கண்டு அசந்து போன ராயர் பாளையத்துடன் சேர்த்து பரிசுகளாக:-

குதிரைமேலடங்கு

* வெண்டயம்

* முத்துராயி

* சந்திர குடை

* பசல செங்கடால்

* கருட டால்

* இரங்கல் லாட்டம்

* அனுமந்த டால்

* பல்லக்கு

* உபயசாமரம்

* பஞ்சவர்ண பாவாடை

* குஞ்சகலாஞ்சி

* வெள்ளி தீவட்டி

* வெட்டுப் பாவாடை

* மகர தோரணம்

* ஒத்தைக் கம்பம்

* குதிரைமேலடங்கா

* நிகாரு

* கூடாரம்

* தக்காளம்

* பூரிகை

* வாகார நவபத்து கண்ட ராசாகாண் கண்டயம்

* வீரச்சின்னம்

முத்து ராயி (முத்து மணி)

முதலிய பரிசுகளை வழங்கி நகர் வலம் வரச்செய்து ராயர் பாளையத்தின் பாளையக்காரராக முடிசூட்டி பட்டாபிஷேகம் செய்து வைத்து பட்டத்துக்குறிய ஆயுதங்களை கொடுத்து விஸ்வநாத நாயக்கருக்கு உறுதுணையாகவும், விசுவாசமாகவும் இருந்து வம்சபாரம்பரியமாக பாளையத்தை ஆண்டு வருமாறு உத்தரவிட்டு ராயர் பொம்மைய நாயக்கரை அனுப்பிவைத்தார்.



ராயர் சமஸ்தானத்தில் இருந்து சகல மரியாதைகளுடன் முடிசூட்டப்பட்ட பாளையக்காரராக ஊர் திரும்பிய பொம்மைய நாயக்கர்




1, அஞ்சவுடையான்பட்டி

2, மஞ்சிப்பள்ளி

3, தெத்துபட்டி

4, மஞ்சபண்ணி

5, சின்ன மருதப்பள்ளி

6, அம்மாம்பட்டி

7, திருக்கோரணம்

8, கும்பூறு

9, ஈசநத்தம்

10, ஆலறாதுபட்டி

குடக நதி

ஆகிய கிராமங்களை உருவாக்கி மக்களை குடியேற்றினார். மேலும் குடக நதியின் குறுக்கே அணைக்கட்டி தோப்புகள் மற்றும் நஞ்சை நிலங்களை உருவாக்கினார். இறைபக்தி மிக்கவரான பொம்ம நாயக்கர் ரங்கமலை மல்லிகார்ஜூன சுவாமி கோவில், குடகு கரையில் பெரிய நாயகி அம்மன் கோவில், நரசிம்மன் கோவில், வரதராஜர் கோவில், அனுமன் கோவில் ஆகிய சைவ மற்றும் வைணவ கோவில்களை அமைத்து தந்தவர் பிராமணர்களுக்கு பல மானியங்களை வழங்கினார். தன் பாளைய மக்களுக்கு பல தான தருமங்களையும் செய்துக்கொண்டு பட்டம் ஆண்டுவந்தார்.




ஆண்டிப்பட்டி பாளைய வம்சாவழிகள்:-



ஆண்டிப்பட்டி பாளையத்தின் வம்சாழிகள் பின்வருமாறு:-




சாலிவாகன சகாப்தம் 1354 முதல் ஆண்டு வந்த பாளையக்காரர்கள் கணக்கு:-




1,  சக்கம் பொம்ம நாயக்கர் - (20 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


2, பெரிய தம்பி பொம்ம நாயக்கர் - (25 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


3, ஆண்டி பொம்ம நாயக்கர் - (15 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


4, சிறுகாம பொம்ம நாயக்கர் - (25 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


5, தாத பொம்ம நாயக்கர்  - (13 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


6, கருமங்கன்னு பொம்ம நாயக்கர் - (26 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


7, கதிரி பொம்ம நாயக்கர் - (38 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


8, இம்முடி பொம்ம நாயக்கர் - (37 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


9, பெரிய தம்பி பொம்ம நாயக்கர் - (65 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


10, குமார பொம்ம நாயக்கர் - (50 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


11, வண்ட பொம்ம நாயக்கர் - (41 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)


12, சிறுகாம பொம்ம நாயக்கர் - (13 வருடங்கள் பட்டமிருந்தார்)




என மொத்தம் 12 பாளையக்காரர்கள் 370 வருடங்கள் ஆட்சி செய்தனர்.






ஆண்டிப்பட்டி பாளையக்காரர்கள் காலத்தைய முக்கிய நிகழ்வுகள்:-



இப்பாளையக்காரர்களின் காலத்தில் நிகழ்ந்த சில முக்கிய நிகழ்வுகள் கீழே காணலாம்.




இரண்டாம் பட்டக்காரர் பெரிய தம்பி நாயக்கர் காலத்தில் விஸ்வநாத நாயக்கர் மதுரையை ஆண்டு வந்தார். அப்போது அவரின் பேரன்பை பெற்றவராக பெரிய தம்பி நாயக்கர் திகழ்ந்தார். ரங்கமலையில் மல்லிகார்ஜூன சுவாமி கோவிலைக்கட்டி அங்கே ஆண்டிகளை பூஜை செய்ய பணியமர்த்தி அவ்விடத்திலேயே கோட்டையும் கட்டியதால் அவ்வூர் ஆண்டிப்பட்டி பொம்ம நாயக்கன் பாளையப்பட்டு என இவர்காலம் முதல் பெயர்பெற்றது.






ஆண்டி பொம்ம நாயக்கர்:-



மூன்றாம் பட்டக்காரர் ஆண்டி பொம்ம நாயக்கர் இவர்காலத்தில் மதுரை நாயக்கர்களின் அரண்மனை ஆணைக்கு மதித்தும் விஜயநகரபேரரசின் மேலாதிக்கத்திற்கு
கட்டுப்பட்டு வரிகளை சரியாக செலுத்திக்கொண்டு ஆட்சி நடத்திவந்தார்.






கருமங்கண்ணு பொம்ம நாயக்கர்:-



ஆறாம் பட்டக்காரர் கருமங்கண்ணு பொம்ம நாயக்கர் காலத்தில் கிழக்கத்திய பாளையக்காரர்கள் அனைவரும் பெரிய தாராபுரம், கொளிஞ்சிவாடி முதலிய ஆறு நாடுகளில் உள்ள மாடுகள் மற்றும் செல்வங்களை கொள்ளையடித்து சென்றனர். அப்போது கருமங்கண்ணு நாயக்கர் தனது படைகளுடன் புறப்பட்டு மாடுகள் மற்றும் செல்வங்களை மீட்டு வந்து அந்த ஆறு நாட்டு மக்களுக்கும் திருப்பி வழங்கினார். எனவே கருமங்கண்ணு நாயக்கருக்கு இந்த ஆறு நாட்டையும் பாதுகாக்கும் பாதிகாவல் பொறுப்பு கொடுக்கப்பட்டது.






கதிரி பொம்ம நாயக்கர்:-



ஏழாம் பட்டக்காரராகிய கதிரி பொம்ம நாயக்கர் காலத்தில் இவர் மதுரை நாயக்க மன்னரை சந்தித்தபோது இவரின் வீரதீரங்களைக்கண்டு மகிழ்ந்த நாயக்க மன்னர் இவருக்கு




* வெள்ளிகட்டின பால பாஷிங்கம்

* முத்துக்குச்சி

* கனக தண்டிகை



முதலிய பரிசுகளைத்தந்து. இனி நீ பாரம்பரியமாக நவராத்திரி நாளில் மதுரை அரண்மனைக்கு வந்து தங்க வேண்டும் என்றும். மேலும் அவருக்கு இம்முடி கதிரி நாயக்கர் என்ற பட்டத்தையும் மதுரை அரசர் வழங்கினார். அன்று முதல் ஆண்டிப்பட்டி பாளையக்காரர்களுக்கு இம்முடி பட்டம் வழங்களானது. அன்று முதல்




1, அஞ்சவுடையான்பட்டி
2, மஞ்சிப்பள்ளி
3, தெத்துபட்டி
4, மஞ்சபண்ணி
5, சின்ன மருதப்பள்ளி
6, அம்மாம்பட்டி
7, திருக்கோரணம்
8, கும்பூறு
9, ஈசநத்தம்
10, ஆலறாதுபட்டி





ஆகிய பத்து ஊர்களுக்கு உண்டான வருமானங்களை அனுபவித்துக்கொண்டும். ஆறு நாட்டின் பாதிக்காவல் உரிமையையும் சிறப்பாக ஆண்டிப்பட்டி பாளையக்காரர்கள் செய்து வந்தனர்.





இம்முடி வண்ட பொம்ம நாயக்கர்:-



இதன் பின்பு பதினோராம் பட்டக்காரர் தொப்பனூரான் இம்முடி வண்ட பெம்ம நாயக்கர் காலத்தில் ஆண்டிப்பட்டியை விட்டு அம்பாப்பட்டி கிராமத்தை சேர்ந்த மஞ்சஜ செங்கரனாவிப்பட்டி மாலை மடம்கட்டி பேட்டை (சந்தை) உருவாக்கி வருமானத்தை பெருக்கி ஆங்கிலேயருக்கு செலுத்த வேண்டிய வரிகளை முறையாக செலுத்தி பாளையத்தை ஆண்டுவந்தார்.

கொல்லவார் சரித்திர நூல் - ராஜவம்ச பிரதீபிகா

ராஜவம்ச பிரதீபிகா:-

ராஜவம்ச பிரதீபிகாவின் முகப்பு

கொல்லவார்களின் சரித்திரத்தை கூறும் நூல் "ராஜவம்ச பிரதீபிகா". இரண்டு பாகங்களாக தெலுங்கில் எழுதப்பட்டு 1958ஆம் ஆண்டு ஆந்திர மாநிலம் தெனாலியில் வெளியிடப்பட்டது. இந்நூலை இயற்றியவர் திரு. பத்துல லட்சுமய்யா அவர்கள். இன்றளவும் பல அறிஞர்கள் மற்றும் ஆய்வாளர்களுக்கு மேற்க்கோள் புத்தகமாக விளங்கிவரும் தரமான ஒருபடைப்பாக "ராஜவம்ச பிரதீபிகா" விளங்கிவருகிறது. 







"ராஜவம்ச பிரதீபிகா" பெயரின் பொருள்:-




தெலுங்கில் கூறப்படும் ராஜவம்ச + பிரதீபிகா என்பதன் பொருளானது "அரசகுலத்து ஒளி" என்பதாகும்.






பத்துல லட்சுமய்யா:-

பத்துல லட்சுமய்யா 

19ம் நூற்றாண்டு கால இறுதி வரை ஆந்திராவில் கொல்லவாரு / யாதவுலு அகிய பல பெயர்களில் அழைக்கப்பட்டு ஒருகிணைந்த பெயரின்றி இருந்த வந்த யது வம்சத்தவரை யாதவர் என முற்றிலும் மாற்றவேண்டும் என்பதற்காக தனி ஒரு மனிதராக ஆந்திரா முழுவதும் 
சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்டு போராடி ஆங்கிலேயர்களிடம் இருந்து "இனி கொல்லவார்கள் அனைவரும்  யாதவர்கள் என அழைக்கப்படுவர்" என்னும் அரசாணையை பெற்றுத் தந்தவர் "டுவண்டி பத்துல லட்சுமய்யா". இவர் ஆந்திர மக்களால் யதுவீர் என அழைக்கப்படுகிறார். இவர் தான் கொல்லவார்களின் வரலாற்றுப் புத்தகமான " ராஜவம்ச பிரதீபிகாவை" இயற்றியவர். 







ராஜவம்ச பிரதீபிகா நூலில் இடம்பெற்றுள்ளவை:-






* கொல்லவார் குலத்தின் தோற்றத்தை பற்றிய வரலாற்றை இந்நூல் வழங்குகிறது.



* "கொல்ல" என்னும் சொல்லின் பொருள் கூறப்பட்டுள்ளது.


* கொல்லவாரில் உள்ள பிரிவுகளை பற்றி கூறுகிறது



* யது மற்றும் புருவனின் வழிந்த கொல்லவார்களின் வரலாற்றை விவரிக்கிறது.



* கொல்லவார் குலத்தை சேர்ந்த ராஜவம்சங்களை விவரிக்கிறது



* யது முதல் தொடங்கி கிருஷ்ண தேவராயர், ஆரவீட்டி புக்கராயலு, அச்சுததேவராயர் மற்றும் அரவீடு மரபு வரையிலான கொல்லவார் அரசர்களை ஆதாரங்களுடன் குறிப்பிடுகிறது.



* புரணங்கள், கல்வெட்டுகள், அரசர்கள் மற்றும் புலவர்கள் எழுதிய நூல்கள் ஆகியவைகளில் இடம்பெற்றிருக்கும் கொல்லவார்கள் பற்றிய தகவல்களை மூலச்சான்றுகளுடனே தொகுத்து வழங்கப்பட்டுள்ளது. 



* சந்திரவம்சத்து வம்சாவழி அரசர்களின் தொகுப்பும் தரப்பட்டுள்ளது.



* கொல்லவார்களை சந்திர வம்ச க்ஷத்திரியர்கள் என இந்நூல் நிறுவி உள்ளது.


* துவாரகை கோப்பியர்களை மற்றும் கோபாலர்கள் பற்றி செய்தியும் இடம்பெற்றுள்ளன.


* கொல்லவார்களின் பரிணாம வளர்ச்சி மற்றும் அவர்கள் கடந்து வந்த பாதைகள் விளக்கப்பட்டுள்ளன.



* சந்திர வம்ச க்ஷத்திரியர்களின் வம்சாவழி தொகுப்புகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன.



* மேலும், கொல்லவார் பற்றி நமக்கே தெரியாத பல அறிய தகவல்கள் இந்நூலில் இடம்பெற்றுள்ளன 

ராஜவம்ச பிரதீபிகா PDF