வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் வாழ்க்கை சரித்திரம்

 

பாஞ்சாலங்குறிச்சியின் மன்னர் வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் வரலாறு:-

ஜகவீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் பிறப்பு:-

வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் பாஞ்சாலங்குறிச்சியின் மன்னராக முடிசூட்டப்படுதல்

 வீரபாண்டியக் கட்டபொம்மன், வீரபாண்டியபுரத்தினையாண்ட ஜகவீர பாண்டியக் கட்டபொம்முவுக்கும் சண்முகக்கனியம்மாளுக்கும் (எ) ஆறுமுகத்தம்மாள் (இவர் மறவர் குல பெண் என்ற ஒரு கூற்றும் உண்டு)  3-1-1760-இல் முதல் மகனாகத் தோன்றினார். அதன் பின்பு, ஆறு ஆண்டுகள் கழித்து ஊமைத்துரையும், பின்பு துரைசிங்கமும், அடுத்து ஈஸ்வர வடிவு, துரைக்கண்ணு ஆகிய இரு பெண்களும் பிறந்தனர். வீரபாண்டியக் கட்டபொம்மனுக்கு வீரஜக்கம்மாள் என்ற பெண்ணை மணம் புரிவித்தனர். தளவாய் குமாரசாமி என்னும் ஊமைத்துரைக்கு சௌந்தர வடிவு என்ற பெண்ணையும், சுப்பையா என்னும் துரைசிங்கத்திற்கு ஞான முத்தம்மாள் என்ற பெண்ணையும் மனைவியர்களாக மணம்புரிவித்தனர். வீரபாண்டியக் கட்டபொம்மன், தனது முப்பதாம் அகவை ஆண்டில், அதாவது 2-2-1790-இல், வீரபாண்டியபுரத்தில் (பாஞ்சாலங்குறிச்சி) அரியாசனம் ஏறினார். அவரது அவைக்கு, சிவசுப்பிரமணியப் பிள்ளை என்ற தானாபதிப் பிள்ளையை மந்திரியாகவும், அவைப் புலவராகச் சங்கர மூர்த்திப் புலவரையும் அமர்த்திக் கொண்டு ஆட்சி நடாத்தினார். தனது கம்பளங்களுக்கும், சேனைவீரர்களுக்கும், தன் உறுதுணைத் தம்பியாம் வாய் பேசாப் பாண்டியனான ஊமைத்துரையையே படைத் தலைவனாகவும், மற்ற, சிவத்தையா, பொட்டிப்பகடை, வெள்ளையத் தேவர், வீரமல்லு முதலானோர்களை, கோட்டையையும் படையையும் காக்கும் அலுவலர்களாகவும் நியமித்துப் புகழ்பட ஆண்டு வந்தார். இவர் தனது பாட்டனார் பாஞ்சாலனின் நினைவுச் சின்னமாக ஒரு வனப்பும் வலிமையும் வாய்ந்த கோட்டையைக் கட்டி, அதற்கு "பாஞ்சாலன் கோட்டை" என்ற பெயர் இட்டு, அதனுள் அரண்மனை, அவைக்களம் முதலியனகட்டி அங்கிருந்து ஆட்சி புரிந்து வந்தார் மன்னர் வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன்.

வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மனின் பரம்பரையைப்பற்றி:- 

பாஞ்சாலங்குறிச்சியின் மன்னர் வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன்

வரலாற்று அறிஞர்கள் கூறுவனவாவது: பெல்லாரி ஜில்லாவில் வாடிக்கோட்டை என்னும் ஊரில் கம்பளப்பரம்பரையில் "தோக்கலவாரு" குலத்தில் உதித்தவர் என்றும், பஞ்சத்தின் காரணமாகத் தென்னாடு நோக்கி வந்து, புதுக்கோட்டை, சிவகங்கை, இராமநாதபுரம் முதலிய சமஸ்தானங்களில் குடியேறியவர்கள் என்றும், பின்னாளில், மதுரையை ஆண்ட விசுவநாத நாயக்கருக்கு ஒற்றர்களாக விளங்கிப் பின்னால், அவரால் கொடுத்து ஆதரிக்கப் பட்டதே "வீரபாண்டியபுரம்" என்ற இடமாகும் என்றும், கட்டபொம்மன் ஆண்டுள்ள இடத்தினை பாண்டிய மரபில் ஒருவரான ஜகவீரப் பாண்டியன் ஆண்டான் எனவும், அவனுக்கு மகப்பேறு இல்லாத காரணத்தால் இவரை மகனாகப் பாவித்து எடுத்துக்கொண்டார் எனவும், அதன் காரணமாக அப்பாண்டியன் இறந்ததும், அவருக்குச் செய்யவேண்டிய ஈமக்கடன்களை கட்டபொம்மு நாயக்கர் செய்து, அந்நாட்டுக்கு உரிமைப் பட்டமெய்தினார் என்றும் பலவாறாகக் கூறுகின்றனர். மேலும் இவர்களின் பரம்பரை பெல்லாரி ஜில்லாவில் முப்பத்திரண்டு பகுதியாக இருந்தது என்றும், தென்பாண்டி நாட்டில் அரசுரிமையேற்று 72-பாளையங்களாகப் பிரிந்து ஆண்டு வந்தனர் (மதுரை நாயக்கர்களின் வம்சம்) என்றும் கூறப்படுகின்றனர்.

எது எவ்வாறாய் இருப்பினும், வெள்ளைக்காரர், நவாப்பின் அனுமதி பெற்றுப் பாளையங்களின் வரி வசூலைச் செய்ய முற்பட்டப் பொழுது, வெள்ளைக்காரர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட கலெக்டர்களுக்கு, வரிகொடுக்க மறுத்தவர்களில், வீரபாண்டியக் கட்டபொம்மன் மிகுந்த முக்கியத்துவமும், சிறப்பும் மிக்கவர் என்று மட்டும் வரலாற்றாசிரியர்களால் உறுதிப்படுத்தப்படுகின்றது.

கட்டபொம்மனின் அற்புதமான குணாதிசயங்கள்:- 

வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மனின் வீர வாள்

இவர், தோள்வலி (உடல் வலிமை), வாள் வலி (வாள்வீச்சில் சிறந்த ஆற்றல்), கொடைத்தன்மை, அண்டியவர்களுக்கு அபயங் கொடுத்து ஆதரிக்குந் தன்மை, தனக்கும், தன் பேச்சுக்கும் கட்டுப்படாதவர்களை நீதி முறையில் முதலில் அச்சுறுத்தி, பின் பயன் விளைக்காது போனால் இறுதியில், சாம-பேத-தான- தண்டம் என்ற முறையில் அடங்காதவர்களை அடக்கிவைக்கும் குணமும், முதலியன உடையவராகத் திகழ்ந்துளார். இவருக்கு, கருத்தையா என்ற பெயரும் உண்டு. 

கட்டபொம்மன் - கலெக்டர் ஜாக்சன் துரை இடையிலான மனக்கசப்பு:-

வீரப்பாண்டியக் கட்டபொம்மன், தனக்குக் கீழ்ப்படாதவர்களையும் கும்பினியாருக்கும் நவாப்புக்கும் வரிகள் செலுத்துகின்ற பாளையக்கார்களை அடக்குவதிலும் ஒடுக்குவதிலும் முனைந்திருந்தார். நாட்டு மக்களை வறுத்தி, வரியாக வாங்கியப் பணத்தைக் கும்பினிகளுக்கு அனுப்பும் பழக்கங்கொண்ட, தனது பாளையத்தின் சுற்றுப்புறத்திலுள்ளப் பாளையங்களில், தானும் தனது கம்பளத்தார்களும் சேர்ந்து, கும்பினிக்கு வரியாகச் சேர்த்து வைக்கும் அவர்களின் நெற்பொதிகளைப் போரிட்டு, வென்று வந்து, தானும் தனது நாட்டுமக்களும் வாழ்வதற்கு வகை செய்து கொண்டுவந்தார். இந்தக் கருத்தில் ஆங்கிலேயர்களால் நாடுகடத்தப்படும் அரிசி மூட்டைகளை வறுமையிலும் பஞ்சத்திலும் தவிக்கும் தனது மக்களுக்கு கொடுப்பது என்பது அவர் கண்ட நீதி முறையாகும். இதனைத் தவிர வேறு எந்த முறையிலும், வழியிலும் பிற பாளையக்காரர்களைக் கும்பினிக்கு வரி செலுத்துவதினின்றும் அவரால் தடுக்க முடியவில்லை. அப்படித் தடுத்தும், இடுக்கண் விளைத்துங்கூட இவரது பேச்சுக்களைக் கேளாவண்ணம் பிறபாளையத்தார் கும்பினிக்கு வரி செலுத்திவந்தனர் . நிறுத்த வில்லை! அவ்வளவு தூரம் கும்பினிக்கு அடி பணிந்து நடந்து வந்தனர். இந்தச் செய்கையே, வீரப்பாண்டியக் கட்டபொம்மனுக்கு அடங்காக் கோபத்தையும், அதனால் அவர்கள் வறட்சிக் காலத்தில் மக்களை பொறுப்படுத்தாமல் ஆங்கிலேயர்களுக்கு வரியாகச் செலுத்தும் பொருள்களை மீட்டுவரும் எண்ணத்தையும் தூண்டியது. இவர் மட்டும் வீரதீரத்தோடு, பிற பாளையக்காரர்களையும் கும்பினி யாரையும் எதிர்த்தெதிர்த்துப் போராடி வெற்றி மாலை சூடியுள்ளார். இதற்குத் தக்க சான்றுகள் உள்ளன. இவ்வாறு நடக்குங் காலத்தில் இராமநாதபுரம், எட்டையபுரம் முதலிய ஜமீந்தார்களிடத்திருந்து கட்டபொம்மன் மீது புகார்கள் கிளம்பிக்கொண்டேயிருந்தன. இவர்களுக்கு நேரில் கட்டபொம்மனைக்கண்டால், அவர் கேட்டால், அல்லது சொல்லியனுப்பினால், உடனே கேட்டப்பொருள்களைக் கொடுத்தலும், பின்னால் இவர்களுக்கு அனுகூலமாகவும் காவலாகவும் உள்ளக் கும்பினித்துரையிடத்தில் புகார் செய்வதும் வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தனர். இது இவ்வாறு இருக்க சென்னைக் கவர்னர் ஜெனரலின் உத்திரவுப் பெற்றுக் கும்பினியார் துரை ஜாக்சன் என்பான் இராமநாதபுரம் வந்தான். அவனிடத்தில், இராமநாதபுரம் மன்னர் மற்றும் எட்டையபுரம் மன்னர் வந்து கட்டப்பொம்மனைப்பற்றி புகார்கள் கூறினர். 

72 பாளையக்காரர்களை சந்திக்க அழைப்பு விடுத்த ஜாக்சன்துரை:-

அதற்கு ஜாக்சன் துரை கட்டபொம்மனைப் பற்றிக் கேட்டு, அவரை வரவழைத்துத் தக்கவாறு அடக்கி ஒடுக்குகிறோம் என உறுதி உரைத்தான். உடனே, 72 பாளையக்காரர்களோடும் என்னைச் சந்திக்க உடனே புறப்பட்டு வர வேண்டும் என அஞ்சலில் கடிதம் அனுப்பினான் ஜாக்சன் துரை.

பாஞ்சை மன்னர் கட்டப்பொம்மனின் கோட்டைக்கு ஜாக்சனின் கடிதம் வந்தது. கடிதத்தைப் பிரித்துக் கம்பளத்தார் அனைவரும் படித்துப் பார்த்து ஒன்று கூடி ஆலோசனை செய்யலானார்கள். ஊமைத்துரையிடத்தில் தானாபதிப் பிள்ளை கை ஜாடைகள் மூலம் கடிதத்தின் சாராம்சத்தை அறிவித்தார். செய்தி கேட்டு, தன் கைவிரலைக் கடித்து, நாளையே பயணம் என்று கூறி, அண்ணன் கருத்தை வழிமொழிந்தார் ஊமைத்துரை. முடிவில் இருவரும் ஜாக்சன் துரை நேர்மையாகவும், சந்தோஷமாகவும் சந்திப்பு நிகழ்த்தினால் நம் நன்றி அவனுக்குரித்தாகட்டும்; இல்லையெனின், சூழ்ச்சிகள், வஞ்சனைகள் செய்தானானால், அவனது தலையை சிதறடைப்பதே சரி என்று உறுதி செய்து தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டனர்.

உடனே, தானாபதிப் பிள்ளையைக் கூப்பிட்டு, சேனை தளங்களைச் தயார் செய்யும் படி உத்தரவிட்டார் கட்டபொம்மன். தானாபதிப்பிள்ளையும், எல்லாத் தலைவர்களுக்கும் ஆணை சாசனம் எழுதி உடனே ஆயத்தம் ஆகும் படிச் செய்தார்.

கம்பளத்தார்கள் ஜாக்சனை சந்திக்க ஒன்று திரளுதல்:-

வீரன் சுந்தரலிங்கனார்

 நாட்டுத் தலைவர்கள், கோட்டைத் தலைவர்கள்; முள்ளுக்காட்டுச் சூரன் கொட்டமடக்கி, வேல்காரர், தேவமார், சேர்வைக்காரர், சின்னக் கோடாலி,பெரியக் கோடாலி, சித்துளி, மன்னவன் சில்லவார், தேக்குலவார், கர்த்தன் சிவத்தையா, முத்தையா, முத்துக் கருத்தையா, முத்து சிவத்தையா, உத்தமக் குமரையா, தளகர்த்தன் வெள்ளையா, சின்னத் தளவாய், பெரியத் தளவாய், புலிகுத்தி நாயக்கன், சென்னம நாயக்கன், பொன்னையா, மன்னவனார் கோட்டைச் சுப்பையா மன்னன் சின்னண்ணன், வீரண்ணன், மாதிரி வெள்ளையன், பூவண்ணன், காவலிலும் வெகுளியிலும் போரிடுவதிலும் கெட்டிக்காரனாக இருப்பவனும், கோழிச் சண்டையில் திறமை மிக்கவனும், சட்டத்திட்ட மானவனும் ஆகிய பாதர்வெள்ளை, தாய்க்கிராமம் பசுவந்தனைச் சாமி நாயக்கன்மார், நாகம்பட்டி வசீகரன், நாகம்பட்டித் துரை மன்னர் சின்னத்துரை, சந்திர குமார், குளத்தூர் அப்பர் நாயக்கன், பூசனூர் மணிமுத்துப் பிள்ளை, முத்துக்குமார், சேவல்பட்டித்தேவன், நொண்டிச் சுப்பண்ணன், தூத்துக்குடி அய்யாவுத்துரை, வேடபுறம் வெள்ளைச் சாமி, நாடுபுகழ் சேதுராம நாயக்கன், வெள்ளிக்குறிச்சி முத்து நாயக்கன், மாந்தைநகர் செல்வன் தளவாய்ப்புறம் கட்டமல்லு சிவசங்கரன் குழந்தைவேலு சித்திரவேலு வெடிச்சரபோகி பாறைக்குன் றக் கொத்தாளமுத்து, பாண்டியபுரத்து வீரப்பன் சூரங்குடி வாலசுப்பிரமணியன் சுந்தரபாண்டியன், சுப்பா நாயக்கன் அணிய நல்லூர் வீரண்ணன், கல்லுமடம் மாதவ நாயக்கன், காளல்குடி கட்டமல்லன் சில்லா நத்தம் வாலை நாயக்கன், சின்னான் மைத்துனன், கொல்லம் பருப்பு மாடசாமி, அரசடிவாழும் அப்பாவு நாயக்கன், அரசமுத்து கருசக் குளம் கருப்பண்ணன், நல்லக் காம்பட்டிவாழும் லெக்கையன், முள்ளுப்பட்டி வீரண்ணன், முள்ளுக்காட்டு வீரபாண்டியன், வள்ளி நாயகப் புறத்தார், சோலைய நல்லூர் வீரண்ணன், குதிரைக்குளத்துத் தும்பிச்சி, மேல மருதூர்ப் பாண்டியர், வீரலெக்கணன், சின்னமல்லு, ஆத்தூர் அழகண்ணன், நல்ல ஐயர் பட்டி மெய்யண்ணன், குண்டத் தலங்குடி குமாரண்ணன், சண்முகபுரத்திலே சின்னமல்லு நாயக்கன் தம்பி தடிவேங்கையன், கம்மவார், தோக்லகுவார், சில்லவார், அருங்குளத்து நாட்டார், அம்பலவாணப் பொம்மன், ஏழுகிராமத்து மாட சாமி, வெள்ளூர்ப்புறத்துக் கருத்தமுத்து, வேடிக்கைகாரன் சிவத்து முத்து, குழந்தைவேல்பிள்ளை ஆறுமுகம், சித்தூர்ப்பட்டிச் சிங்கன் அருள்புரம் முருகப்பிள்ளை, நிருபன் சுந்தரலிங்கம் பிள்ளை, மணியாச் சித்துரை மன்னவன், சிங்கேறு நாட்டார், வீரசூரன், வங்காரு நாயக்கன், கொட்டாப்புளி, மகமது தம்பி ஈசுப்பு லெப்பை, குப்பராவுத் தன், இஸ்மான் ராவுத்தன், சாத்தன், கோட்டைச் சங்கரன், குட்டப் பாண்டியன், பள்ளக்காலாடி, குடிமகன், குடும்பன் பள்ளக்கருப்பன் சன்னக் கோடாலி, பரம்பெரியான், பொட்டிப்பகடை, கந்தன்பகடை, முத்தன் பகடை, தாமன் பகடை, தட்டப்பாரையான், ஜக்கையன், லெக்கையன் முதலியவர்கள் பலப்பல பாளையங்களிலிருந்து, தத்தம் பரிவாரங்களுடன் பாஞ்சாலங்குறிச்சியில் புடைசூழ்ந்தனர். இவர்கள் ஒன்று திரண்டது வசந்தகால மேகக்கூட்டங்கள் திரண்டு இருப்பது போல காட்சியளித்தது.

கட்டபொம்மன் தலைமையில் ஜாக்சனை சந்திக்க சென்ற பாளையக்காரர்கள்:-

புனுகு - ஜவ்வாது - கோரோசனை

ஒவ்வொரு பாளையப்பட்டும் கவணி என்ற பெயரில் அழைக்கப்பட்டு வந்துள்ளது. அவரவர்கள், கட்டபொம்மனுக்கு, தத்தம் காணிக்கைகளாக, நெற்பொதிகளைக் கொண்டுவந்து அவர் சமுகம் வைத்து வணங்கினர். உடனே கட்டபொம்மன், எல்லோரையும் ஒன்று போல ஆடையலங்காரம் அதாவது சோமன் கட்டுவதும், முண்டாசுக் கட்டுவதும் முன் குஞ்சம் பின்குஞ்சம் கட்டுவதும் ஆக உத்திரவு பிறப்பித்தார். அதிர் வேட்டுகளும், வெடிகளும் போட்டுக் கிளம்பினர் கட்டபொம்மனும் சிங்காரித்துக் கொண்டு, நெற்றியில் திருநீறணிந்து, கத்திப் புருவங்கட்கு மையிட்டு, ஜவ்வாது, சாந்து, புனுகு முதலிய வாசனைத் திரவியங்களணிந்து, சந்தனத் திலகமிட்டு, பார்வைக்கு ஒளிவிளக்காக விளங்கும் சால்வை மேல்போட்டுக் கொண்டு, கண்டி, சரப்பணி மோகனமாலைகள், வண்டிக் கடுக்கன், முதலிய அணிவகை நகைகளை அணிந்து கையில் சுண்டுவில்லும், கத்தியும் எடுத்துக்கொண்டு தம்பி ஊமைத்துரை, மந்திரி தானாபதிப்பிள்ளை, துரைசிங்கம், முதலானவர்கள் உடன் சூழ லிங்க பூசை, சிவ பூசை, குருபூசைகளும் முடித்து, தானங்கள் செய்து, சாத்திரம் பார்த்து அன்னக்கூடத்தில் நுழைந்தார் அங்கு வாழையிலையில், சம்பாச் சோறும், சாதிக் கோழிக் கறியும், முயல் கறியும், கதுவாலி உடும்பு முதலியவற்றின் கறிகளும், தேனமுதும், பதினெட்டுக் கறிவகைகளுடனே, உணவருந்திவிட்டு, 72 பாளையத்திலிருந்தும் திரண்டு வந்திருந்த கம்பளத்தாரனைவருக்கும் பந்தி பந்தியாக வைத்துப் அவர்கள் அனைவரையும் உணவருந்தச் செய்தார்.

சக்கதேவி (ஜக்கம்மா தேவி)

பலரும் உண்டு, உண்ட களைப்பு மாறுவதற்கு, அவரவர் தோப்புகளிலும் சோலைகளிலும் சென்று அமர்ந்தனர். உடனே கட்டப்பொம்மன் பயணப் பேரிகை (முரசு) முழங்கச் சொல்லி எல்லோரும் ஒருங்கே பாஞ்சை தேசம்' விட்டு கிளம்பினர் . கம்பளத்தாரைப் பிறர் அணுகிக் கேட்டால், நாங்கள் குற்றால நாதரை தரிசிக்கப் போவதாகக் கூறும்படி உத்தரவிட்டார் கட்டபொம்மன். உடன் வேங்கைப்புலிபோல் தம்பி ஊமைத்துரை கிளம்பினார். கட்டபொம்மன் ஜக்கதேவியையும், உமையையும் (பார்வதி தேவி) வணங்கிவிட்டுச் ஜாக்சனை சந்திக்க சென்றனர்.

கட்டபொம்மன் சந்திப்புக்கு போகும் முன்

“ஆண்டவளே! லோக நாயகியே! என்னை ஆதரிக்கும் சக்க தேவியம்மா; உண்டென்ற பேர்க்கு ஒளிவிளக்காய் நிற்பாள் உத்தமியே! சக்கதேவியம்மா! வேண்டிய வரங்கள் கொடுக்கும் எங்கள் வீரமல்லுசக்கதேவியம்மா! நம்பினபேர்க்கு உதவி செய்யும் லோக நாயகியே!'' என்று சக்கதேவியை முக்கியமாக வழிபட்டுவிட்டுக் கிளம்புகிறார். அப்போது சக்கதேவி கோவிலில் பல்லி நிமித்தம் சொல்லியது. தும்பிச்சி நாயக்கன் பல்லி சொல்லியதற்குப் பலன் சொல்லத் தொடங்குகிறார், அதாவது, இந்தப் பல்லிச் சொல்லின் பலன், “நமக்கு ஜாக்சன் துரை பேட்டி கொடுக்கமாட்டான். மேலும் கத்திப்போர், வெத்திப்போர், ரத்தக்காடாகும்” என்றும் சொல்லி முடித்தார்.

தும்பிச்சி நாயக்கன் சொன்ன வார்த்தையைக் கேட்டு, கட்டப்பொம்மன், கண்களில் பொறிப்பறக்க, கையைக் கடித்து உதறிக்கொண்டு தெய்வ உதவி நமக்கு உண்டு, தேவி கிருபைகள் நமக்குண்டு என்று சொன்ன வையாபுரித்துரைப் பேச்சின்படிப் பயணமானார் அப்பொழுது, தனது சேனை வீரர்களுக்கு

"பிறந்த உடனே இறந்த காயமினிப் பின்னே உயிர் வைத்துப் பார்க்கலாமா?"

கறந்த பாலையுங் காகங்குடியாது, கட்டபொம்மன் துரை பேருசொன்னால் '

சற்றும் நெஞ்சந் திடுக்கிடவே துஷ்ட மித்திரப் பேய்கள் பயப்படுமே "

வெற்றியுடன் திரும்பிவரலாம் என்று கூறி உற்சாகமூட்டினார் கட்டபொம்மன்.

உடனே, தான் வெள்ளைக்குதிரை மீது அமர்ந்து சவாரி செய்ய, மற்றப் பிரதானி முதலியோர்களும் அவர்கள் தமக்கே உரித் தானப் பல்லக்கில் ஏறிச் சவாரி செய்ய, யானை, பரி (குதிரை), சேனை, ஒட்டகை அவைகளின் மேல் பேரிகைகள் முழங்க, பாஞ்சை நகர் விட்டுப் புறப்பட்டார் கட்டபொம்மு துரை

அவர் குதிரை மீது சவாரி செய்யவும், அருகில் தம்புரா வீணை முழங்கிட, வெண்சாமரைப்போட: தமிழில் வாழ்த்துப்பாட, கட்டியங் கூற, பராக்கு எச்சரிக்கை என்று முழங்க, மங்கையர் மங்களம் பாடியும் நாட்டியம் ஆடியும் வர மேளவாத்தியங்கள் முழங்க, "வல்லையம் நேரிசம் வரிசையாகச் சூழ்ந்துவர, தாழை மடல்களும், பிச்சு, இரு வாட்சிப் பூக்களை முடித்துக் கொண்டு வீரர்கள் புடைசூழ குற்றால நாதரை நோக்கிச் சென்றார் கட்டபொம்மன்.

திருக்குற்றாலநாதர் திருக்கோவில்

குற்றாலத்தில் கூடாரம் அமைத்து, குற்றால நாதரைத் தரிசித்து விட்டுச் சபை நடத்தினார், அச்சபையில் கட்டபொம்மனும் கொலுவிருந்தார். 

இது ஒருப்புறம் இருக்க கும்பினியின் ஜாக்சன் துரை குற்றாலத்தின் வடபுறத்தில் கூடாரம் ஆமைத்திருந்தான், அவனும் தர்பார் நடத்தினான். மேலும் அவன், தன் உதவியாளரை பார்த்து சீறிக்கொண்டு கட்டப்பொம்மன் நம்மை சந்திக்க ஏன் வரவில்லை, சண்டைக்கு ஆயத்தமாகவே வந்துள்ளான். இவன் துஷ்டப்பயல்! தவனைக் கட்ட தவறியவன்! நமது படைகளின் தீரம்கண்டும், இவன் சிறிதும் அச்சமில்லாமல் பாளையங்களை சேர்த்துக்கொண்டுக் வந்துள்ளான், இவனைப் பார்த்தால் மதங்கொண்ட யானையைப் போல் தோற்ற மளிக்கிறான் என்று பல்வாறாகக் கூறினான்.

கட்டபொம்மனை அலைக்கழித்த ஜாக்சன்துரை:-

ஜாக்சனின் வஞ்சக சூது குணங்களை அறியாதக் கட்டப்பொம்மன், தானாபதிப் பிள்ளையை ஜாக்சன் துரையை சந்திக்க அனுப்பிவைத்தார். அவரும் சென்று, வணக்கம் செலுத்திவிட்டு, ஜாக்சன் துரையை சந்திக்க நேரம் ஒதுக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டார், திக்சன் துரையிடத்தில். ஜாக்ஸன் திருநெல்வேலியில்  கட்டபொம்மனை சந்திப்பதாக கூறி அலைகழித்து அனுப்பினார்.

மீண்டும் திருநெல்வேலியில் இருவரும் சென்று முகாமிட்டனர் ஜாக்சன் துரை பேட்டி அங்கும் சந்திக்க மறுத்து ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் சந்திப்போம் என்று கூறிவிட்டு, 'அங்குச் சென்றனர். இவ்வாறாகச் ஜாக்சன்துரை, ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர், சங்கர நயினார் கோவில், திருச்சுழி, கமுதி நல்லூர், அலங்கார நல்லூர், முதலிய இடங்களில் எல்லாம் சந்திப்பு, சந்திப்பு யென்று வரவழைத்து வரவழைத்து ஏமாற்றி, இறுதியில் இராமநாதபுரத்தில் சந்திப்பு என்று கூறி அங்கு சென்றுவிட்டான்.

இராமநாதபுரம் அரண்மனையில் கட்டபொம்மன் - ஜாக்சன் சந்திப்பு:-

இராமநாதபுரம் சேதுபதி மன்னர் அரண்மனை

ஜாக்சன் துரை இராமநாதபுரத்தில் இராமலிங்க விலாசத்தின் (சேதுபதி அரண்மனை) மேல் மாடியில் போய் அமர்ந்து இருக்க, வீரர்களை வாயில் காவல்காரர்களாக நியமித்து, தக்க பந்தோபஸ்துகளுடன் தங்கினான். அப்பொழுது அங்கிருந்த தம் இனத்தவரான கர்னல் அவிட்டன் துரையிடத்தில் உரையாடி மகிழ்ந்தான். 

பின்பு தனது உதவியாளரை பார்த்து, “கட்டபொம்மன் மிக பயங்கரமானவம் அவனைக் கண்ணாலே பார்க்கவும் அச்சமாயிருக்கிறது! சின்னத்துரை போல் இருக்கிறான் ; மிகுந்த தீரத்துடன் நம்மிடத்தில் வந்துள்ளான் ; சாகத்துணிந்தவன், சண்டைக்கு வந்தவன் போலிருக்கிறான்! ஆள், பரிவாரங்கள், சேனைகளோடு வந்துள்ளான் ! கிஸ்திப்பணம் செலுத்த வில்லை! கேள்விக்கும் பதில் சொல்லவில்லை! பச்சையாய் ரத்தங் குடித்திடுவான்! மூளையுருஞ்சுவான் ஊமையன் இவனை சென்னைக்கனுப்பி அங்குத் துப்பாக்கியால் சுடவேண்டும்" ஆதலால் என்று இன்னோரன்ன கூற்றுகளைக் கூறினான். மேலும், இராமலிங்க விலாசத்தைச் சுற்றிப் படைகளை நிறுத்தினான்.

வீரப்பாண்டியக் கட்டபொம்மனும் இராமநாதபுரத்தில் இராமலிங்க விலாசத்தின் பின்புறமாகவே, முகாம் அமைத்து, தன் பரிவாரங்களோடு ஏகச் சக்கரவர்த்திபோல் கொலுவீற்றிருந்தார். மற்ற சேனைத் தலைவர்களும் கம்பளத்தார்களும் மகிழ்ச்சியாக, மல்யுத்தம் சாவல் கட்டி விளையாடுவது முதலியவற்றில் பொழுதுபோக்கியிருந்தனர்.

இதனைக் கண்ட ஜாக்சன் துரை, கட்டபொம்மனின் சேனைத் தளத்தைப்பார்த்து, இவன் நமக்கு எட்டாதக் கொம்பிலிருக்கின்ற தேன் என நினைத்து, கையை வாயில் வைத்துக் கடித்து, தொப்பி யைக் கழற்றி மேஜைமீது அடித்து, உக்கிர ஆவேசத்தோடும், வீரியக் கோபங்களோடும், இவனுக்கு விலங்கு மாட்டும் வரை நான் உண்ணவோ உறங்கவோ போவதில்லை என சபதங்கள் கூறினான். உடனே, அம்மூன்று பேரையும் அழைத்து வரும்படிக் காயிதம் எழுதியனுப்பினான். கடிதம் கண்ட கம்பளத்தார் ஆவேசங்கொண்டனர் கும்பினிக் காயிதங் கொண்டு வந்த சிப்பாயிடம், ஊமைத்துரை சரமாரியானக் கேள்விக் கனைகளை விடுத்தார், அதாவது, இப்பொழுது நாங்களனைவரும் ஒன்றாக சந்திக்க வந்தால் என்ன குற்றம் ? எல்லோரும் வந்தால் வருவமேயல்லாமல், இல்லாதிருந்தால் வருவதில்லை. இதனால் பொல்லாங்கு வந்தால் வரட்டும் ; எங்களுக்குப் பொல்லாப்புக்குப் பயமில்லை ; உங்கள் ஜாக்சன் புத்தியில்லாமல் நடந்தால், கத்தியால் வெட்டிப் பிளந்திடுவேன் ; என்று கடுங்குரலில் ஜாடைகள் காட்டிக் கூறினார். மற்றும், காவல்காரன்மகனும், பொட்டிப் பகடையும், வெள்ளயத் தேவரும், ஊமைத்துரை போலவே, கோபங்கொண்டு கடிந்துக்கொள்ளவே, காகிதம் கொண்டுவந்த சிப்பாயி ஓடிவிட்டான்.

ஓடிவந்தச் சிப்பாயி ஜாக்சனைக் கண்டு சலாம் செய்து சென்றுவந்த விபரங்களைக் கூறினான். ஜாக்சனுக்குக் கோபம் ஏற்பட்டு, அவிட்டன் துரையிடம் ஆலோசனைகள் கேட்டான். அவன் பாஞ்சாலங்குறிச்சி ராஜ்ஜியத்தில் முன்னே மணியம் பார்த்தக் கோபாலய்யரை அழைத்து, "தந்திரமாய்க் கூறியனுப்பினால், கட்டப்பொம்மனைக் கணத்தில் கூட்டி வருவான்” என்று ஆலோசனை கூறினான்.

ஜாக்சன் துரை, அதுபோலவே, கோபாலய்யரை அழைத்து, " கட்டபொம்மன் ஊமைத்துரை தானாபதிப்பிள்ளை ஆகிய மூவரையும் என்னைக் காணும்படிக்குத் தக்கவாறு அவர்களிடம் கூறியழைத்து வந்தால், உமக்குத் தக்கப் நிலங்களை பரிசாகத் தருவேன், பதவி தருவேன், பணமும் தருவேன் எனக் கூறினான்.

வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மனை கைது செய்ய முயன்ற ஜாக்சன்:-

கோபாலய்யர் கட்டப்பொம்மனைக் கண்டார். கட்டபொம்மனும், ஐயரிடம் அன்பாகப் பேசினார். ஐயரும், அவர் மனம் கோணாதவாறு, ஜாக்சன் துரை கூறியதைக் கூறி, மூவரைமட்டும் அழைத்தார். அதற்கு கட்டபொம்மன் ஜாக்சன் துரை தன்னை சந்திக்க அழைக்கும் சூழ்ச்சியை நினைத்து துடித்தார். போர் முகத்திற்கு அஞ்சாத ஊமைத்துரை சினந்து, “பனைமரத்தில் ஏற லாமா? ஏறிப், பாளை தொடாமல் இறங்கலாமா?" என சூசகமான வார்த்தைகளால் கேட்டார். அதற்கு கட்டபொம்மன் அதுபோல, இதுவரை வந்தோம். இறுதியில் அந்தச் ஜாக்சனைக் காணாமல் போனால் பயனில்லை: இளப்பமாகும் எதிரிக்கு சங்கு சுட்டாலும் வெண்மை தரும்! தங்கம் கெட்டாலும் நிறம்தான் போகுமோ? மனோன்மணி, சக்க தேவி கிருபைகள் இருக்கின்றன. ஜாக்சன் தானாகவே, சந்திப்புக்குக் கடிதம் எழுதினால் சந்திக்கலாம். இல்லையெனில் ஒரு கை பார்ப்போமவனை” என்று இன்னொருவர் கூறினார். உடனே, சந்திப்பு நிகழ்த்த காண அனைத்துக் கம்பளமும் சென்றன. வாயிற்புறத்திலேயே, கம்பளத்தாரை நிற்க வைத்துவிட்டு, வெள்ளையத்தேவனை மாடிப்படியின் கீழ் தங்க வைத்துவிட்டு, உள்வாசலோரத்தில், ஊமைத்துரையும் மற்றவர்களும் நிற்க, இராமலிங்க விலாசம் முழுவதும் இப்படியாக நிறுத்திவைத்து, தானாபதியும் கட்டப்பொம்மனும் மேல்மாடிவீடு சென்றனர், சந்திக்க செல்லும் போதே, ஜாக்சன் துரை தலைகவிழ்ந்திருந்தான், தக்க மரியாதை காட்டவில்லை, வரித் தவனையை செலுத்துமாறு கட்டபொம்மனை வற்புறுத்தினான். ஜாக்சனின் இத்தகைய நடவடிக்கைகளினால் கோபம் கொண்ட வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் "வரி, வட்டி, திறை, கித்தி. எங்களோடு வயலுக்கு வந்தாயா? ஏற்றமிறைத்தாயா? நீர் பாய்ச்சி நெடுவயல் நிறையக் கண்டாயா? அங்கே கொஞ்சி விளையாடும் எங்குலப் பெண்களுக்கு மஞ்சளரைத்துக் கொடுத்தாயா? மாமனா? அல்லது மச்சானா? மானங்கெட்டவனே! யாரைக் கேட்கிறாய் வரி, எவரைக் கேட்கிறாய் வட்டி" என கர்ஜித்ததாக குறிப்பிடப்படுகிறது. இதன் விளைவாக பெரும் அச்சத்திற்கு உள்ளான ஜாக்சன் துரை முகம் கடுகடுப்புடன் கர்னலைக் கூப்பிட்டு பாண்டியனையும், தானாபதியையும் பிடியுங்கள், விலங்கடியுங்கள் என்று உத்தரவிட்டான்.

இராமநாதபுரம் அரண்மனையில் நிகழ்ந்த கைகலப்பு:-

இராமநாதபுரம் கோட்டையில் நிகழ்ந்த கைக்கலப்பு

ஜாக்சனின் குறிப்பினையறிந்த தானாபதி, உடனுக்குடன் கட்டப்பொம்மனிடத்தில் குறிப்பினால் கருத்தை அறிவிக்க, கட்டபொம்மன் மேல்மாடியிலிருந்து கீழிறங்கினார். கோபாலையரும் கடைக் கண்ணினால் பிரச்சனை வருமென்று கூறவே, விருவிரு என்று துரிதமாகக் கீழிறங்க, உடன் ஜாக்சன் ஓடிவந்து பிடித்து நிறுத்த அவனை உதறித்தள்ளி, எள்ளி நகையாடிவிட்டு இறங்க முயற்சிக்க கர்னல் அவிட்டன் துரை உடன் வந்து கட்டப்பொம்மனைத் தடுக்க கோபங்கொண்டு கட்டப்பொம்மன் அவனை உதாசீனப் படுத்த, இருவரும் அங்குக் கட்டிப் புரண்டார்கள் சில நாழிகை. அங்கு மலுக்கட்டும் சத்தம் கேட்டு, வெளியில் இருந்த வெள்ளையத்தேவரும் ஊமைத்துரையும் குலவையிட்டனர். உடன் கட்டப்பொம்மன் வெள்ளையத்தேவரிடம் வாள் எடுக்க வேண்டாமென்று நிறுத்த, அது சமயம் பார்த்து, அவிட்டன் துரை கட்டப்பொம்மனை, வலுக்கட்டாயமாகப் பிடித்து இழுத்தான். உடனே பெருங்கோபம் உண்டாகி கட்டப்பொம்மன், தன் வீரமொழிகளைக் கூறி, கர்ஜிக்கவே, மற்றக் கம்பளமும் குலவையிட்டு, அவிட்டன் துரையைக் கொன்று, கோட்டையின் கதவைத் திறந்து வெளியேறி, இராமநாதபுரக் கடை வீதிகளைக் சூரையாடிவிட்டு சென்றனர். அப்பொழுது கும்பினியாரின் பீரங்கிக் குண்டொன்று அடைப்பக்காரனை (வெற்றிலை மடித்துக் கொடுப்பவர்) மரணமடையச் செய்தது. இராமநாதபுரம் நகரை விட்டேகி நெடுந்தூரம் சென்றவுடன் தானாபதிப்பிள்ளைத் தன்னை நோக்கி வராமையைக் கண்டு கட்டபொம்மன் அதிர்ந்துப்போனார், மற்றவர்களையும் சரிபார்த்தான். ஊமையனும் பிள்ளை வராமைகண்டும், அகப்பட்டுக்கொண்டதைக் கண்டும் வருத்தமுற்றார். உடனே, கன்னிமார்கோவில் கெவுளிச் (பல்லி) சகுனஞ் சொல்லவும் அதற்குப் புலிக்குத்தி நாயக்கன் பலன் சொல்லத் தொடங்கினார். அதாவது, தானாபதிப்பிள்ளை சமர்த்தனென்றும், அவனுயிர்க்குச் சேதமில்லையென்றும், கண்டிதம், தண்டிதம் நிறையவுண்டு அவனுக்கென்றும், தண்டனைக்குள்ளாகிப் பின்பு சென்னைப் பட்டணம் சென்று, ஜெனரல் துரைகளைக் கண்டு, சந்தித்துவிட்டு பின்னே நாற்பது நாளாகும் அவர் திரும்பி வருவதற்கு என்று பலன் கூறினார்.

உடனே, பாளையக்காரர்கள் பாஞ்சாலங்குறிச்சி நோக்கிச் சென்றனர். போகும்போது வெள்ளைக்காரருக்கு உட்பட்டத் தூத்துக்குடியில் சூரையிட்டனர். உடன் பாஞ்சை நகரையடைந்தனர். 

இது இவ்வாறு இருக்க தனது ஆட்களிடம், ஜாக்சன் துரை, மனம் வெதும்பி பேசினார் எட்டு நாளைக்குள் கட்டப்பொம்மனைப் பிடித்து சிறையிலிட வேண்டும் என்றான். மற்றும், தானாபதிப்பள்ளையிடத்தில் அவனது கோபத்தைக் காட்டி, அவரைச் சித்திரவதை செய்து, மானபங்கம் படுத்திக் கொண்டு விலங்கிட்டான். பின்னே, அவரை, படைக் காவலோடு சென்னை கவர்னர் ஜெனரலிடம் அனுப்பிவைத்தான்,

தானாபதிப் பிள்ளை

அங்கே: தானாபதிப்பிள்ளை, கவர்னர் ஜெனரலைக் கண்டு ஜாக்சன் துரை தனக்குச் செய்த அட்டூழியங்களையும், கட்டபொம்மனுக்கு வெகுளிப் பிறக்குமளவு நடந்து கொண்டதையும் விளக்கமாகக் கூறினார். மதராஸ் கவர்னர் துரைகள் பிள்ளையின் பேச்சுக்கு மதிப்பும் ஆதரவும் கொடுத்து, கட்டபொம்மனை நேரே சென்னைக்கு வருமாறு கூறியனுப்பினர்.

பின்னே, தானாபதிப் பிள்ளை பாஞ்சைநகரடைந்து, நடந்த விவரங்களை முதலிலிருந்து இறுதிவரைக்கும் கோர்வையாகக் கட்டபொம்மனிடத்தில் கூறினார். உடனே தானாபதிப்பிள்ளைக்கு அன்பு மொழி கூறி பாஞ்சையில் இருக்கச் செய்து, அவர் கூற்றுப்படி, கட்டபொம்மன் சென்னைக்கு ஆயத்தமானார்: உடன், கட்டபொம்மன் தன் பரிவாரங்களோடும் மதுரை மீனாட்சியம்மையை தரிசித்துவிட்டு, திருச்சி சென்று, துரை மார்களைக் கண்டார். அங்கே துரைமார்கள் மிகக் கனிவுடன் அவரை வரவேற்று உபசாரம் செய்தனர். இதனை ! ஜாக்சன் துரை கண்டுகொண்டுள்ளாத ஆளாய் இருந்துவிட்டான். பின்னே கட்டப்பொம்மன், சென்னைக் கவர்னர் ஜெனரலைக் கண்டு, சந்திப்பு நிகழ்த்தினார். கவர்னர் ஜெனரல் துரைமார் அனைவரும் கட்டபொம்மனை, ராஜ உபசாரத்தோடு வரவேற்றனர். இருவரும் சித்தமகிழ்ந்தங்குத்தங் குங் காலத்தில், கட்டப்பொம்மனைப் பார்த்து, அவர்கள் பலப்பல வினாக்களை எழுப்பினார். அதுபொழுது ஒவ்வொரு வினாவுக்கும் தக்க பதிலை செம்மை பொருந்தக் கூறிக்கொண்டே வந்தார் கட்டபொம்மன். அதாவது, தூத்துக்குடியை சூரையாடியமை, சேவகர்களின் சம்பளம் பற்றாக்குறைக் கென்றும். எட்டையபுரத்தில் சூரையிட்டது, பதிலுக்குப் பதில் செய்தேன் என்றும், காட்டு நாயக்கனூர் கம்பங்கொல்லையில் நான் தீ வைக்கவில்லை ; அவனே வைத்துப் பழி சுமத்திவிட்டான் என்றும் ஏழு வருஷத்துப் பாக்கியைக் கட்டாமல் இருந்ததற்கு, வானம் பெய்யவில்லை, விளைவுமில்லை, தழைவுமில்லை, காடு வீண்பாடாய்ப் போச்சு, மக்கள் வடக்கே நாடிச் சென்றுவிட்டனர், இட்ட விதையும் விளையவில்லை, விளைந்த பயிரும் பாழாய் போச்சு, வெள்ளாண்மைக்கு எப்பொழுதும் ஆரூடம் சொல்ல முடியாது; ஆகவே வானத்தின் கொடுமையினால் இந்த விரோதங்கள் வந்ததென்றும் விளக்கிக் கூறினார். பின்பு, மழைபெய்தால், கிஸ்திப் பணம் கட்டுவதை பார்த்துக்கொள்ளலாம் என உதட்டுப் பேச்சினால் பேசிவிட்டு, துரைமார்களின் சீர் வரிசைகளைப் பெற்றும் துரைகளின் புகழ்மாலையைக் கேட்டும் சென்னையை விட்டுப் பாஞ்சைக்கு மீண்டார் வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன்.

தானாபதிப்பிள்ளை மகனின் திருமண நிகழ்ச்சி:-

சட்டப்பிரதானியாம் சிவசுப்பிரமணியப் பிள்ளை, மகனின் கலியாணத்திற்குப் பாக்கு வைத்தார். அப்பொழுது, ஊமைத்துரை என்னென்று கேட்க, அவருக்கு புரியும் வண்ணம் கைச்சன்னைகள் செய்து செய்திகள் தெரிவிக்கப்பட்டன. இந்நிகழ்விற்கு பிற்பாடு தானாபதிப் பிள்ளை தனது பிரதானியோடு திருநெல்வேலிச் சீமையில் மக்களிடம் இருந்து கொடிய முறையில் வசூலித்த கும்பினியின் நெற்பொதிகளைக்  பட்டப்பகலில் கொள்ளை செய்தனர். அப்பொழுது, கும்பினியின் ஏஜெண்டுகள் அவரை மறுத்துக் கேட்க, அதற்கு தானாதி பிள்ளை, " மன்னவனுக்கேன் வரிகொடுப்பது? அவன் மைத்துனனா ? சாதிக்காரனா? உழவு துரைக்கு வந்தவனா ? உழவெருதுகள் மேய்த்தவனா? வெள்ளாண்மைக்கு என்ன உதவி செய்துள்ளான்? அவன், கிஸ்திக்கு வந்தால் வாள் முனையில் பணம்" என்று பதில் கூறிவிட்டார். இவ்வாறு, தூத்துக்குடியிலும் நெற்பொதிகளை சண்டையிட்டு தனது நாட்டு மக்களின் பஞ்சப் பிணியை போக்க மீட்டுக்கொண்டு போனார்.

பாஞ்சாலங்குறிச்சி - கிழக்கிந்திய கம்பேனி போர்:-

பாஞ்சாலங்குறிச்சி கோட்டையின் மீது கும்பினிப் படைகளின் தாக்குதல்

தானாபதிப்பிள்ளை கொள்ளையிட்டுச் சென்றதை உடனே தூத்துக்குடி பிற்கட்டு மேஜர், சென்னைக் கவர்னர் துரைகளுக்குக் கடிதம் எழுதிக் கூக்குரலிட்டான்.

சென்னை, கும்பினித் துரைகள் கட்டப்பொம்மனுக்கு, வெகுளியுடன் அழைப்புக் கடிதம் அனுப்பினார். கட்டப்பொம்மன் அதனைப் படித்து விடுத்து, நாட்டாண்மை செய்வதும், வேங்கைப்புலி வேட்டையாடுவதும், கும்மியடிப்பதும், வேடிக்கையாகக் கொலுவிலிருப்பதுமாக இருந்தார் கட்டபொம்மன்.

கட்டப்பொம்மன், கடிதத்தை நிராகரித்ததைக் கண்ட கும்பினி யார், சென்னையிலிருந்து பட்டாளம் ஒன்று திரட்டி, அவரை எதிர்க்கும்படி உத்திரவிடுத்தனர். கும்பினிப் பட்டாளமும் திரண்டு, மக்காளேத்துரை (Macaulay) தலைமையில் பாஞ்சை நோக்கி வந்தது.

வெள்ளையத்தேவர் வீரத்தோடு போரிட்டு வீரமரணமடைதல்:-

பகதூர் வெள்ளையத் தேவர்

கட்டப்பொம்மன், கும்பினிப் பட்டாளம் நாலாத் திசையிலும் திரண்டு வருவதைக் கண்டு, தன் சகாக்களுடன் ஆலோசித்தார். உடன் கும்பினியை எதிர்க்க கம்பளத்தார் திரண்டெழுந்தனர். அது நோக்கி, வெள்ளையத்தேவன் போருக்கு ஆயத்தமாகிட காகம் குறுக்கிட்டது. அவர் மனைவி சொப்பனங் கண்டதைக் கூறி, தன் கணவனைப் போகாதே என்று தடுத்தாள். அதாவது

இன்று உன்னையிழந்தேன் ; குளிக்க மஞ்சளரைத்தேன்

அது கொம்பானைக் கரிபோலாச்சுது ; 

வாழைத் தோப்பு அழியக் கண்டேன் ; 

மல்லிகைப் பூ கருகக் கண்டேன் ;

பாஞ்சைப் பாழூராகப் போக் கண்டேன்; 

எனது கூந்தல் அவிழ்ந்து அலையக்கண்டேன்;

கொண்டையில் பூ தலையக் கண்டேன், 

ஆந்தை அலறி விழிக்கக் கண்டேன்;

 கூகை குளறக் கண்டேன்; இஞ்சிக் கிணறு இடியவும், எலு மிச்சந் தோப்பு அழியவும், மாமரத் தோப்பும்; கோட்டையும் சிதறவும் கண்டேன்!

 கூடத் கோபுரக் கொத்தளங்கள் இடியக் கண்டேன் கோட்டை அழியக் கண்டேன்,

 நாட்டில் மண்மாரி பெய்யக் கண்டேன்:

 இந்த நாடுவிட்டு ஓர் பெண் போகக் கண்டேன்; கீழ்க் கோட்டை வாசலிலுள்ளக் கீரைப் பாத்தியில் குண்டு விழக் கண்டேன்,

 அங்கே உன் தலை போகக் கண்டேன்;

 தானாபதி நாகலாபுரத்தில் தூக்கக் கண்டேன்;

 கருத்தய்யா கட்டப்புளியில் தூக்கக் கண் டேன்; 

பட்டத்தானை நகர் விட்டுப் போய்விடவும், நான் சொக்கநாதர் அறிய இந்தப் பொல்லாதச் சொப்பனங் கண்டேன்; 

ஆதலின் போகாதே, போகாதே என்று மடிபிடித்திழுத்து அழுதாள்.

வெள்ளையத்தேவர் அவளது தடையினால் சபலமும், உடனே உறுதியும் கொண்டு, சுத்த வீரனென்று பேரெடுத்து நமது அரசனை காட்டிக் கொடுக்கலாமா? போடி நீ! யப்புறம் என்று கூறிவிட்டார். பின்பு, உத்தமியின் வார்த்தையைக் கேளாமல், வல்லமையானப் புயந்தட்டிப் போருக்கு கிளம்பினார்.

உடனே, இருவர் போர்முனையும் கொடூரமாக ஒன்றுக்கொன்று எதிர்க்கவும், வெள்ளையத்தேவன் வானிடிபோல் சண்டையிட்டுப் பல நூறு வெள்ளையர்களைக் குத்திக் குவித்துவிட்டு, வந்துகொண்டிருக்கும் வேளையில், காலந்துரை குலவையிடவும், வெள்ளையத்தேவன் அவனை எதிர்க்கவும், இறுதியில், ஹாலந்துரையைக் குத்தி கொன்றார். பின்பு, ஹாக்கின்ஸ் துரையால் வெள்ளையத்தேவனும் வாள் குத்துப் பட்டிறிந்தான். இதனைக் கண்ட ஊமைத்துரை, வெள்ளையத்தேவன் உடலை மார்போடணைத்துக் கொண்டு கதறினார். கட்டபொம்மனும் மனம் நொருங்கிப்போனார்; மற்றவரும் நினைத்து வருத்தமும் அயர்வும் ஆனார்கள்.

அதுபொழுது, அச்செய்தி கேட்ட அவரின் மனைவி, வாயிலும் வயிற்றிலும் அறைந்துகொண்டு யுத்தக்களத்திற்கு ஓடோடி வந்தாள் தோகைமயில் போல் வாய் திறந்து, நாயகன் மேலே, அடித்துக் கொண்டு விழுந்து புலம்பினாள். தன் ஆற்றாமையெல்லாம் சேர்த்து ஒன்றாக அழுதாள். கட்டப்பொம்மன் அவளைத் தேற்றி, ஆதரவு மொழிக் கூறி அமர்த்தி உடனானார். சந்தனக் கட்டையடுக்கி அதன்மீது வெள்ளையத்தேவனுடைய உடலை வைத்து தீயிட்டார் கட்டபொம்மன். பின்பு இருமுனையரும் தத்தம் பிணங்களை அடக்கம் செய்யலானார்கள்.

கந்தன்பகடை வீரமரணம்:-

வீரன் கந்தன் பகடையார்

ஹாலன்துரை இறந்ததை, சென்னை கவர்னர், மற்றும் ஜெனரல் துரைகளறிந்து, அதிகக் கோபங்கொண்டு, ஹாக்கின்ஸ் துரையைப் பாஞ்சைக்குப் பட்டாளத்துடன் அனுப்பினார்கள். அப்பட்டாளம் மதுரை வைகைக் கரையில், கூடாரமடித்திருந்து, இறுதியில் ஒட்டப்பிடாரத்தில் வந்திறங்கின. அதுசமயம் அங்கு இருந்தத் துரைமார்களிடத்தில் யுத்தத்தைப்பற்றி விவரமறியலானான் ஹாக்கின்சுத்துரை.

ஹாக்கின்ஸ் துரை, உடனே பட்டாளத்தை அணிவகுத்து நிறுத்திக் கம்பளத்தார் மீது குண்டுமாரிகளும், பீரங்கிகளும் பொழிந் தான். அதனையறிந்துக் கட்டப்பொம்மனின் தளகர்த்தர்கள், ஆலோசித்து, அவர்கள் பகலில் தூங்கும்போது, தாங்களனைவரும் ஒரே மூச்சுடன் அவர்களை வேட்டையாடிக் கொலையும் செய்தனர். உடனே, அதனையறிந்த ஹாக்கின்ஸ் துரை கடுங்கோபங்கொண்டு பீரங்கிகளைக் கணக்கில்லாமல் போட்டான். போர்க்களம் ஒரு ரணக் காடாகத் திகழ்ந்தது. மக்காளேத் துரையால் கந்தன் பகடை சுட்டுக்கொல்லப்பட்டார். பின்னே, கம்பளத்தாரனைவரும் களத்தை விட்டுத் தப்பினர்.

கட்டபொம்மன், கந்தன் பகடை இறந்ததை, சுந்தரலிங்கத்தின் வாயிலாகக் கேட்டு, பெரும் வருத்தமுற்று, பின்னே, மீண்ட வீரன் சுந்தரலிங் கத்திற்கும், வீரமல்லுக்கும் பரிசுகள் வழங்கினார். இது நிற்க

பட்டாளத்தின் பெரும்பகுதி வீழ்ந்ததைக் கண்டு, ஹாக்கின்ஸ்துரை மிக வருத்தமும் துயரமுங் கொண்டான். உடனே, பாஞ்சை நகர் நோக்கிப் படையெடுத்துச் சென்றான்.

அதுபொழுது, அதனையறிந்தக் கம்பளத்தார் முப்பதின்மர் எதிர்த்துச் சென்று போரிட்டனர். முப்பது பேரும் மடிந்தனர் உடனே, கும்பினிப்பட்டாளம் பாஞ்சை நகர்க் கோட்டைக்கண்மையில் சென்று முகாம் அமைத்தனர். போர்க் கோலமும் ஆயின ; போரிடவும் துணிந்து பீரங்கிகளை முழங்கின. பாஞ்சைக் கோட்டை, தீப்பற்றி யெரிந்தது. அப்பொழும், கட்டப்பொம்மனும் மற்றவரும் அதனை உதாசீனமாகக் கருதியே, தங்கள். தங்கள் தொழிலில் ஈடுபட்டிருந்தனர். அதனைக் கண்டு ஹாகின்ஸ்க்கு சந்தேகம் உண்டாயிற்று. நடுநல்லிரவு வேளையில் கம்பளத்தார் ஒன்றுகூடி ஆலோசித்து, தப்பிப்பிழைத்து, கோட்டைக்கப்புறம் சென்று எதிர்க்க வெண்ணினர். வெளியில் தப்பிப்போய் ஊமைத்துரை போர் தொடுத்தார். கும்பினியின் எதிர்ப்புக் கடுமையினால் ஆவேசங்கொண்டு, தடிக்கம்பும் வளைத் தடியும் கொண்டு வீராவேசத்தோடு நெருங்கிப் போரிட்டார். அதுபோலவே, சின்ன வீரய்யா, சின்ன வீரண்ணன், சின்ன லக்கணன், முத்தன் பகடை, பொட்டிப் பகடை முதலானோரும் போரிட்டனர். எண்பது கும்பினித் துரைகளையும் பலநூறு சோல்ஜர்களையும் இறக்கடித்தனர். ஹாக்கின்சுக்கு அது வருத்தத்தைத் தரவே, உடனே குதிரைமீது வந்து பட்டாக்கத்தி கொண்டு கம்பளத்தாரை வெட்டிக் கொண்டே, போரிட்டு வந்தான். அதனைக்கண்டக் கம்பளத்துக் காலாடிக் கருப்பன், உக்கிரமாக எதிர்த்துப் போரிட்டார். பின்பு, கம்பளப் படைகளும் ஊமைத்துரையும் பாஞ்சைக் கோட்டைக்குள் சென்றனர் 

வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் தொண்டைமானிடம் தஞ்சம் புகுதல்:-

கட்டபொம்மனும், தானாபதிப் பிள்ளையும் கோட்டையை விட்டு வெளியேறுதல்

கட்டப்பொம்மன், ஊமைத்துரையின் காயங்களைக் கண்டு வருத்தப்பட்டார். உடனே நிலைமை அனைத்தும் சீர்தூக்கிப்பார்த்து எல்லோரும் வெளியேறினர். பின்பு, போகும் வழியில், கட்டப்பொம்மன் காளையார் கோவிலில் தானாபதியை நிறுத்திவிட்டு கிளம்பினார். ஊமைத்துரையும் சிவத்தையாவும் காளையார் கோவில்காட்டில் வழி தப்பிப் போயினர்.

கட்டப்பொம்மனும் ஒரு பகுதிக் கம்பளப் படையும், புதுக்கோட்டை நகரத்துத் தொண்டைமான் அரண்மனையை வந்தடைந்தனர், அங்கே, அவனது உபசாரங்கள் பெற்று, உண்டு மகிழ்ந்து, ஊமைத்துரை 'வழிதப்பிப் போனதைப் பற்றி நினைந்து, உள்விசாரமாகத் தங்கியிருந்தனர்.

ஊமைத்துரையும் ஒருபகுதிக் கம்பளமும் வழிதப்பி, கன்னிவாடிச்சீமை போய் சேர்ந்தனர். தம் அண்ணனை வழிதப்பவிட்டோம் என நினைந்து அங்கு வருத்தமுற்று இருந்தார், ஒரு கருணீகர் (கருணீக வேளாளர்) இல்லத்தில் உணவருந்தினார்கள். 

இது ஒருப்புறம் இருக்க தொண்டைமான், கட்டபொம்மனை நகர்விட்டு வந்ததின் காரணத்தை வினவ, கட்டப்பொம்மன் உண்மைக் காரணத்தைக்கூறி அபயம் வேண்டினார். அதுபொழுது, தொண்டைமான், கள்ள நினைவுடன், கும்பினித்துரைகளின் பகையும் தனக்கு இவரால் ஏற்படுமோ என ஐயமுற்று, அதற்குத்தக, கட்டபொம்மனைப்பார்த்து, “ நீங்கள் --காளையார்கோவில் காட்டில் ஒளிந்திருந்தால், கும்பினியாரால் கண்டு கொள்ளமுடியாது; அப்படி செய்வது உத்தமமான செய்கை” என்று கூறினான். அப்படியே, கட்டபொம்மனும் காட்டில் சென்று மறைந்திருந்தார்கள். அதேபொழுதும் தொண்டைமான், இந்தச்செய்தியை கும்பினித் துரைக்குக் கடிதம் எழுதித் தெரிவித்துவிட்டான்.

ஆங்கிலேயர்களுடன் கட்டபொம்மன் போரிடுதல்

பின்பு, கடிதங்கண்ட ஹாக்கின்ஸ் துரை அக்கணமே படைகளைத் திரட்டிக்கொண்டு, காளையார் கோவிலின் காட்டில் முகாமிட்டுக் கட்டப் பொம்மனைத் தேடும்படி உத்தரவிட்டான். கும்பினிப்படையும் அக்காட்டினை முற்றுகை செய்து, கட்டபொம்மனையும், பிற கம்பளத்தார்களையும் கைதுசெய்ய முயற்சித்தனர். இதனைக்கண்டு, கட்டப்பொம்மன் ஆக்ரோஷப்பட்டு, ஒருவாறு மனந்தேறிக் கும்பினிப்படையினரை எதிர்த்தார். இருவருக்கும் நீண்ட நாள் சண்டை நடந்தது இறுதியில் கட்டபொம்மனைக் கைது செய்தனர் அப்பொழுது கட்டப்பொம்மன் தனது நண்பர் தொண்டைமானின் துரோகத்தை நினைத்து மனங்குமுறி வருந்திவிட்டார். உடன், கும்பினியார் அவரையும், பிறரையும் மூடுபல்லக்கிலேற்றிப் படைகளுடன் கொண்டுபோயினர்.

ஹாக்கின்ஸ் துரையின் வஞ்சக சூழ்ச்சி:-

அடுத்து, ஹாக்கின்ஸ் துரைக்கு ஊமைத்துரையைப் பற்றிய செய்திகள் வரவே, கன்னிவாடிச் சீமைக்கு தனது படைகளை ஏவி, ஊமைத்துரையைத் தேடினான் கன்னிவாடிக் காட்டை நோக்கிச் சுட்டான். இதுகண்டு ஊமைத்துரையும் பச்சைமலைக் கோட்டை வரை எதிர்த்துப் போரிட்டு, இறுதியில் விருப்பாட்சிமலைக்குத் தப்பிவிட்டார். ஹாக்கின்ஸ் துரை ஏமாந்து கட்டப்பொம்மனிடத்து, அவனது தம்பி ஊமைத்துரையை ஒப்புவிக்கக் கூறினான். அதற்கு கட்டபொம்மன் மறுத்துவிடவே, அவர் எழுதியது போன்ற கடிதத்தை எழுதி சூழ்ச்சி வலையை விரித்தான் அக்கடிதத்தில், “ கட்டபொம்மன் வழி தப்பிப் போனது முதற்கொண்டு, வக்கணை வைத்து விபரமாக எழுதி, லெக்கைய நாயக்கரையும் ஏமாற்றி அக்கடிதத்தை அவரிடம் கொடுத்து ஊமைத்துரையிடம் சேர்த்துவிடும்படி கூறியனுப்பிவைத்தான்.

ஊமைத்துரை, அண்ணனின் நிலையைக் கடிதமூலமாக் அறிந்து, துடித்து, லெக்கைய நாயக்கனைப் பார்த்து, " நீங்கள் சுகமாக இருப்பீர்! நானும் விரைவில் அங்குவந்துவிடலாம் என்று நினைத் திருந்தேன்! நான், அண்ணன் பட்டப்பாடுகளை அறியேனே! நானுமவ்விடத்திலிருந்தால் ஹாக்கின்சு துரையால் அண்ணனை பிடிக்கமுடியுமோ? பிறந்தவன்றைக்கே இறந்த காயம், இனிப் பின் உயிர் வைத்திருக்கலாமா கறந்த பாலையுங் காகங் குடியாது கட்டபொம்மன் என்று பெயர் சொன்னால்” என்று கூறி கிலேசங்கள் கொண்டு, கை ஜாடைகளின் மூலம் அண்ணன் நிலமையை மற்றவருக்கும் உரைத்தான். அவர்களும் வருத்தமுற்றிருந்தனர், பின்னே, கடிதப்படி அண்ணனைப் பார்க்கக் கன்னிவாடிச் சீமைக்கு ஊமைத்துரை வந்தார், வரும்பொழுதே ஹாக்கின்சுத்துரை, அவரை கைது செய்துவிட்டான். ஒன்றுந் தோன்றாமல் ஊமைத்துரை கடுங்குழப்பத்தில் இருந்தார்! கம்பளம் முழுவதும் கலங்கியிருந்தது!. 

கட்டபொம்மனையும், தானாபதிப் பிள்ளையையும் தூக்கிலிடுதல்:-

கயத்தாரில் கட்டபொம்மன் தூக்கிலிடப்படுதல்

அது சமயத்தில் தானாபதிப் பிள்ளையைத்தேடி, நாகலாபுரம் நோக்கி ஹாக்கின்சு துரை சென்றான், அங்கே தானாபதியையும் கைது செய்து, பாளையக்காரர்களிடத்தில் வீரியம் பேசி, சென்னைக் கவர்னர் துரைகளுக்கு, அது விபரங்களைக் கடிதத்தின் மூலம் தெரிவித்தான். உடனே, சென்னை கவர்னர் கடிதங்கண்டு, பதில் உத்தரவு இட்டனர். அதன்படி, வெறும் பெருக்கு ஒரு நிதிமன்றம் போல அமைத்து விசாரணை நடத்தினான். அந்த அவையில் வீரப்பாண்டிய கட்டபொம்மன் எனது தாய்மண்ணைக் காப்பதற்காக, ஆங்கிலேயர்களுக்கு எதிராக பாளையகாரர்களைத் திரட்டினேன், போர் நடத்தினேன்". மேலும் அவர் "இப்படிச் சாவதைவிட பாஞ்சாலங்குறிச்சி கோட்டையைப் பாதுகாப்பதற்காகப் போரிட்டுச் செத்திருக்கலாம்" என வீரமொழிகளை உரைத்தார். இறுதியில் கயத்தாற்றுப் புளியமரத்தில் கட்டபொம்மனையும், நாகலாபுரத்தின் வேப்பமரத்தில் தானாபதியையும்,  தூக்கிலிட்டுவிட்டான் பாதகன்! ஹாக்கின்ஸ் துரை.

ஊமைத்துரையின் மனக்குமுறல்:-

இந்த நிகழ்ச்சியைக்கண்டு, ஊமைத்துரை, முகத்திலும் மார்பிலும் கையாலறைந்துகொண்டு குமுறினார். "என் பேச்சைக் கேளாதப் பாளையக்காரர்கள், கும்பினியாருக்குப் புல்லும் விறகும், குதிரைக்கு பியிறுகளைனும் சுமப்பீர்கள்! ஊமைத்துரையுடைய பூங்காரம் ஒருவராலும் சொல்லமுடியாது! என்று புலம்பினார். தந்திரஞ் செய்தல்லோ தமையன் உயிரை வாங்கிவிட்டான்" என்று கூறி கதறியழுதார்.

பாளையங்கோட்டை சிறையினில் ஊமைதுரையை அடைத்தல்:- 

வீரன் பொட்டி பகடையார்

அப்பொழுது ஹாக்கின்ஸ், ஊமைத்துரைக்கு அறிவு கூறி, பாஞ்சை நகர் சென்று, அங்குள்ளத் கோட்டைகளையும் மதில்களையும் தகர்த்தெறிந்தான். பின்பு, பாளையங்கோட்டைக்குச் சென்று கூடாரமடித்து ஊமைத்துரைக்கும், மற்றக் கம்பளத்தாரனைவருக்கும் நித்தம் ஒரு ரூபாய் படியளந்து, பாளையங்கோட்டையில் அவர்களை மொத்தமாக சிறைவைத்தான். கும்பினிப் பட்டாளத்திற்குக் கண்டிப்பு உத்தரவிட்டு, உஷாராக இருக்கும்படிக்கூறிவிட்டு, பின்னர் பொட்டிப்பகடையை ஊமைத்துரைக்கு சேவகராக நியமித்துவிட்டு, சென்னைக்கு கிளம்பினான். அங்கு துரைமார்களைக் கண்டு, தான் கம்பளத்தாரை நடத்திய முறைகளைக் கூறினான். இது கிடக்க ஊமைத்துரை, பாளையம் மலைக்கோட்டையில் சித்திரவதைக் குள்ளாகி, வலையில் அகப்பட்ட மான்போல் விழித்துக்கொண்டு சுண்ணாம்புத் தண்ணீரை, நீராகக் குடித்துக்கொண்டும், சரியான உணவுகள் இன்றியும் பத்துமாதங்கள் கழித்தார். அப்பொழுது வேறு வழியொன்னும் இல்லாத நிலையில் கடவுளரைத்துதித்தார். பின்பு இதற்கு வழி தான் என்ன? வென்று சிவத்தையாவை ஊமைத்துரை கேட்டு அவர் ஆலோசனைப்படி புலிகுத்திக்கு கடிதம் எழுதி, பொட்டிப்பகடை மூலம் அனுப்பினார். பொட்டிப்பகடை தனது காலின் செருப்பினுள் வைத்துக் கடிதத்தைக் கவனத்துடன் கொண்டுச் சென்றார்.

கம்பளத்தார்கள் ஊமைத்துரையை சிறையில் இருந்து மீட்டல்:-

கம்பளத்தார் படை மாறுவேடத்தில் செல்லுதல்

பின்பு, புலிகுத்தி நாயக்கர் பொட்டிப்பகடையின் கடிதங்கண்டு, அதன்படியே, நாங்கள் அனைவரும் ஒருங்கே மாறுவேடத்துடன் வருகிறோம் கோட்டைக்கு ! நீங்கள் அதுபொழுது ஜக்கிரதையாக இருக்கவும், என்று ஊமைத்துரைக்கு பதில் எழுதிவிட்டார். 

பின்பு காலத்தாமதத்தால் பொட்டிப்பகடை வயிற்றுவலியென சாக்குக் கூறி, சிப்பாய்மார்களிடத்திலிருந்து தப்பி, ஊமைத்துரையிடம் பதிலைச் சேர்ப்பித்தார், 

உடன்; பாஞ்சை கம்பளத்தாரனைவரும் மாறுவேடம் பூண்டனர் அதாவது, சுப்பிரமணியர் போலவும், காவடித்தூக்கியாடுபவர் போலவும், பக்தர் சித்தர்கள் போலவும், சாமியார்கள் போலவும், தமிழ்ப் புலவர்கள் போலவும், மயில் போலவும் பலப்பல மாறுவேடங்கள் பூண்டு, பாளையங்கோட்டைக்கு வந்தார்கள். மாறுவேடத்தில் ஊமைத்துரையிடத்தில் சென்று, எட்டு நாட்களுக்குள் 'உம்மை மீட்போம்' என்று கூறிக் கொண்டனர். காவடி வேடமெடுத்தோர் பாளையங்கோட்டைத் தெருவோடே ஆடிக்கொண்டு நோட்டம்பார்த்தனர். சடையன் குட்டிச் சேர்வை என்பவன் ஞானப்பண்டாரம் வேடமெடுத்து தெருக்களில் சுற்றிக்கொண்டு, காசிதேசம் முதற்கொண்டு கன்னியாகுமரிவரை தீர்த்த யாத்திரை போய் வருகிறேன் என்றும், ஏகாந்த ஞானியென்றும், வைத்தியம் பார்ப்பேனென்றும். வஞ்சனையால் வைக்கப்பட்டப் பில்லிகள், நஞ்சுவியாதிகள் முதலியவற்றை மந்திரத்தால் போக்குவேனென்றும், என்னிடத்தில் சஞ்சீவி மூலிகை, நாகதாலி மூலிகை, குரு மூலிகை முதலியன வேண்டியது உண்டெனவும், செய்வினை, தீவினை, சூனியம் இவை களைப் போக்குவேனென்றும், பிள்ளைத்தாயத்து கொடுப்பேனென்றும் எனது திருநீறுகள் கொடிய பிணிகளும் நீங்கும் எனவும், கூறிக் கொண்டே நோட்டம் பார்த்தான். 

உடனே பாளையங்கோட்டை மக்கள் தங்களின் குறைதீர வழிகேட்டனர். நோய் தீர மருந்தும் கேட்டனர். இவர்களுக்கெல்லாம் நல்ல திருநீற்றைக் கொடுத்தான், இதனைக் கண்ட கும்பினிச் சிப்பாயிகளும் பாவவியாதிகளுக்கு மருந்து கேட்டனர். அவர்களுக்கெல்லாம், வெள்ளைப்பாஷர்ணத்தை, யள்ளிமடித்துக் கொடுத்தார். அவர்களனைவரும் மருந்து உண்டு, குத்துயிரும், கொலையுயிருமாகக் கிடந்து, ஞானியெங்கே, எங்கே எனத் தேடினர். அப்பொழுது, ஞானிமறைந்து நாட்டிடையன் வேடம் பூண்டுசென்றார். மற்றவர் காட்டில் விற கொடித்து நாட்டில் வந்து விறகு விற்பவர்கள் போல ஆயுதங்களை இடையில்வைத்து மேலே விறகுவைத்துக்கட்டி, கட்டொன்றுக்கு இரண்டிரண்டு பேராக, கோட்டையினுள் நுழைந்து, விலையை சாதாரண மக்களும் வாங்காதவாறு உயர்த்திக்கூறிச் சென்று, ஊமைத்துரை இருக்கும் வாயிலினையடைந்து, அவனுக்கே விறகினைவிற்பவர்போல உள் நுழைந்து, செய்தியை கூறினர். ஊமைத்துரையும் விறகுவாங்குவது போல, கட்டுகளை இறக்கி, உள்ளிருந்தோரனைவரும் ஆயுதங்கள் பெற்று குலவைப் போர் நடத்தத் துணிந்தனர். பின்பு;

கும்பினிச் சிப்பாய்மார்களையும் சோல்ஜர்களையும் கால்விலங்குடனேயே ஊமைத்துரை, கொன்றழித்து தப்புவித்து ரணவேட்டையாடினார். 

பாஞ்சாலங்குறிச்சியில் புதிய கோட்டையை எழுப்பி கும்பினிகளுடன் போரிடல்:-

குமாரசாமி நாயக்கர் (எ) ஊமைத்துரை

பாளையங்கோட்டையில் இருந்து அகன்ற மற்றவர்கள் கும்பினியர் மற்றும் எட்டையபுரத்து மன்னரின் மீது தங்களுக்கு இருந்த பெருங்கோபத்தை வெளிப்படுத்த, தூத்துக்குடி மற்றும் எட்டையபுரத்தை சூரையிட்டுவிட்டு, பாஞ்சை வந்தமர்ந்தனர் அக்கம்பளத்தார்கள். பின்பு, ஊமைத்துரை, பாஞ்சை நகரில் சந்திரவட்டம் போல், இராத்திரி காலத்திலேயே ஓர் கோட்டையைக் கட்டுவித்தார் பழையபடியே, ஊர் ஆட்சி கம்பளத்தாரோடு சேர்ந்து நடத்திவந்தார். 

பின்பு பிற்கட்டு, மேஜர் ஊமைத்துரை தப்பியதையும் பாஞ்சை சென்று கோட்டைகட்டியிருப்பதையும், சென்னை கவர்னருக்குக் கடிதம் எழுத அவர்கள் ஆலோசித்து, போர்ப்படையோடு பாஞ்சை நகர் சென்றனர். தள்ளா குளத்திலிருந்து முகாம் அமைத்து பின்பு, கயத்தாற்றில் முகாம் அமைத்து ஒட்டப்பிடாரத்தில் அணிவகுப்பு செய்து, எட்டையபுரத்து பாளையக்காரரையும் வரும்படி செய்து, அனைவரும் சேர்ந்து கோட்டைமீது பீரங்கிக் குண்டுகளைப் பொழிந்தனர். என்ன செய்தும் இறுதியில், கோட்டை இடியாமையை கண்டு எட்டையபுரத்தரசரின் ஆலோசனைப்படி கோட்டையைச்சுற்றி பஞ்சு மெத்தைகளும், கிச்சுக்குடுக்கைகளும் போட்டு, பீரங்கிக் குண்டுகளை ஏவியபோது, கோட்டையிடிந்தது. அதுபொழுது பாஞ்சாலங்குறிச்சி கோட்டைக்குள் இருந்த ஊமைத்துரையின் மைத்துனி, தமக்கை, தங்கை உற்றார் மற்றும் பெற்றார்கள் இறந்துப் போயினர். ஊமைத்துரை, உயிர்பிழைத்து பாஞ்சை நகர்விட்டே சென்றுவிட்டார். ஊமைத்துரையின் கர்பிணி மனைவியும் கோட்டையைவிட்டு தப்பிவிட்டாள். ஆனால், கும்பினிவசம் அகப்பட்டுக் கொண்டாள். ஹாக்கின்ஸ் துரை தன் உடன் பிறந்தவர்களைப் போல காக்கிறேன் பயப்படாதே என உறுதி கூறினான் அவளுக்கு. 

மருது சகோதரர்களின் உதவியும், ஊமைத்துரை தூக்கிலிடப்படுதலும்:-

பெரிய மருது - சின்ன மருது

இது இப்படியிருக்க, பாஞ்சையில் இருந்து தப்பிய ஊமைத்துரை, மருதூருக்கு சென்று மருது பாண்டியர்களை அடைக்கலம் புக, அவர்களும் உபசரிக்க, இதுவிபரம் “இடந்த நாட்டார்' மூலம் ஹாக்கின்சுக்குத் தெரிய, அங்கு அவன் படையுடன் செல்ல, அங்கும் பயனில்லாது போரிடவும், மருதுபாண்டியர்களைத் தூக்கிலிட்டான். பின்பு, ஊமைத்துரை தப்பிப்போக, அவனைக் கண்டுபிடிக்க ரூ. 500 இனாம் என பறையறைவிக்க, கன்னிவாடிச் சீமையில் ஓர் இளங்கன்னி வீட்டில் உணவுண்டிருந்த ஊமைத்துரையை அவள் மூலம் செய்தியறிந்து ஹாக்கின்ஸ், படையுடன் சென்று கைது செய்து ஊமைத்துரையை தூக்கிலிட்டான். தங்களுக்கு இருந்து மிகப்பெரிய ஆபத்துக்கள் நீங்கியதாக ஆங்கிலேயர்கள் மனங் குளிர்ந்தனர்.

ஊமைத்துரையின் மகன் வேல்முருகு பிறப்பு:-

ஊமைத்துரையை தூக்கிலிட்ட செய்தியை மேலிடத்து கும்பினிக்கு அறிவிக்கவும், அவர்கள் ஹாக்கின்ஸ் துரையை வரவழைத்து, கேள்விகள் கேட்டுக் கடிந்தனர். பின்னர், ஊமைத்துரையின் மனைவியாரை காவலுடன் காத்து ரட்சித்தனர். அவளும் ஆண்மகனை பெற்று, வேல்முருகு எனத் திருநாமம் சூட்டி பள்ளி பயில வைத்தனர். பிள்ளை வேல்முருகுக்கு கத்தி கேடயத்தின் மீது மிகுந்த ஆர்வம் கொண்டிருந்தார். அதனைக் கண்ட கும்பினி துரைகளுக்கு சந்தேகம் ஏற்பட்டு, தங்களின் முழுக் கண்காணிப்பிலேயே அவரை வளருமாறு பார்த்துக்கொண்டனர்.